หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 274

รษิกากลับไปทางโรงแรม เมื่อเธอถึงที่ล็อบบี้ เธอก็เห็นอัญชสานั่งอยู่ที่โซฟาโดยหันหลังไปทางประตู

ก่อนหน้านี้รษิกาจะรักษาระยะห่างกับอัญชสาอย่างสุภาพ

ทว่าในตอนนี้รษิกาไม่ลังเลที่จะเดินไปหาอัญชสาเพราะเรื่องนี้มีไอรดามาเกี่ยวข้อง “เห็นไอวี่กลับมาหรือยัง?”

อัญชสายังคงอยู่ในสภาวะมึนงงเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้จนเธอไม่รู้ตัวว่ารษิกามาอยู่ตรงหน้าแล้วก่อนที่เธอจะได้ยินเสียงของรษิกา

พวกเขาสบตากัน และในวินาทีนั้น ความวิตกกังวลของอัญชสาก็ถูกแทนที่ด้วยความโกรธ

เป็นเพราะนังนี่! รษิกา แกคือต้นเหตุที่ไอวี่หายตัวไป!

รษิกาขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเธอสัมผัสได้ถึงสายตาที่ไม่เป็นมิตรของอัญชสา เธอสับสนและกำลังจะถามเรื่องนี้จนกระทั่งอัญชสาลุกขึ้นยืนจากโซฟา

อัญชสาชี้หน้าของรษิกาและตะโกนว่า “ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแกกล้าถามอะไรแบบนั้น! ไอวี่คงไม่วิ่งหนีไปไหนถ้าไม่ใช่เพราะแก มันเป็นความผิดของแกนั่นแหละ นังบ้า!”

รษิกาหน้าซีดเล็กน้อย “คุณหมายความว่ายังไงนะ?”

เรื่องนี้เป็นความผิดของฉันได้ยังไง? เกิดอะไรขึ้นก่อนที่ไอวี่จะหนีออกไปกันแน่?

“แกวางยาอะไรที่ทำให้ไอวี่ติดแกได้ขนาดนี้? ฉันแค่ไปหาห้องอื่นให้เราสามคนพัก แล้วสิ่งที่ฉันทำมันผิดตรงไหนเหรอ?” อัญชสาตะคอกและใบหน้าของเธอก็บิดเบี้ยวด้วยความโกรธแค้น ซึ่งก็บอกไม่ได้ว่าเธอกำลังโทษรษิกาหรือกำลังพยายามจะโน้มน้าวตัวเองกันแน่

รษิกาเริ่มหายใจลำบากเพราะความรู้สึกผิดที่ฝังอยู่เบื้องลึกในใจเริ่มจะทำให้เธอวิตกกังวลมากขึ้น

งั้น… นี่คงเป็นเพราะฉันจริงๆ สินะที่ไอวี่หนีไป? เรื่องนี้คงไม่เกิดขึ้นถ้าฉันยอมให้เธอมาด้วย ทั้งหมดนี้มันเป็นความผิดของฉันเอง

“แกจะชดใช้กับเรื่องนี้ยังไงถ้ามีเรื่องเกิดขึ้นกับไอวี่? นังสารเลว” ยิ่งอัญชสาพูดเท่าไร เธอยิ่งคิดว่าตัวเองไม่ผิดและยืนอยู่เหนือความสูงส่งทางคุณธรรม “ฉันเตือนแกให้อยู่ห่างๆ จากไอวี่และเลอศิลป์เอาไว้แล้ว แต่แกก็ไม่ฟังเลย แกก็รู้ว่าไอวี่เป็นเด็กยังไง แต่แกก็ยังปล่อยให้เธอติดแกแจ หรือแกพยายามจะใช้ไอวี่เพื่อกลับไปคืนดีกับเลอศิลป์? นี่ แกฟังให้ดีนะ มันไม่มีทางเกิดขึ้นได้หรอก!”

ไอวี่หายตัวไปเพราะเธอออกไปตามหาฉัน ฉันต้องหาเธอให้เจอให้เร็วที่สุด ตอนนี้เธออยู่เพียงลำพังและคงต้องตกใจกลัวอยู่แน่ๆ

มันเป็นความผิดของนังชั่วนั้นที่ทำให้ฉันดูแย่ หึ และเด็กเวรนั่นก็น่ารำคาญชะมัด ทำไมเธอถึงวิ่งหนีออกไปเอง? ทำไมเธอถึงต้องไปหานังบ้านั่นด้วย?