หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 298

ในเวลาสองทุ่มของคืนนั้น รษิกาและทุกคนในสถาบันวิจัยก็เดินทางไปที่ร้านริมชลธารด้วยกัน

หลังจากที่พวกเขานั่งลงในห้องอาหารส่วนตัวแล้ว พวกเขาก็เริ่มชนแก้วเพื่อดื่มฉลองให้แก่รษิกา

“คุณหมอรษิกาเป็นส่วนเสริมที่มีคุณค่าสำหรับสถาบันของเรามาก เธอไม่เพียงแต่แก้ปัญหายาขนานใหญ่เท่านั้น แต่เธอยังริเริ่มโครงการมากมาย เพราะเธอจึงทำให้พวกเรามีวันนี้!”

“ฉันเห็นด้วยอย่างยิ่ง พูดตามตรงนะ ฉันคิดว่าพวกเราจะทำโครงการนี้ไม่สำเร็จด้วยซ้ำ แต่พวกเราก็รอดมาได้ เพราะความสามารถและความกล้าหาญของเธอ เธอทั้งมีความสามารถและยังมีเสน่ห์มากเลยล่ะ!”

รษิกายิ้มกว้างรับคำชื่นชม เธอลุกขึ้นยืนและกวาดสายตามองพวกเขา

“ขอบคุณค่ะ จริงๆ แล้วฉันแค่ทําตามหน้าที่ในส่วนของฉันเท่านั้นเอง ขอบคุณสําหรับความไว้วางใจและความร่วมมือกันเป็นทีมด้วยนะคะ”

ตั้งแต่ที่เธอเดินทางกลับมาประเทศนี้อีกครั้ง เธอไม่ทราบเกี่ยวกับสถานการณ์ต่างๆ ด้านการวิจัยในท้องถิ่นเลย เธอเตรียมใจสำหรับสิ่งที่เลวร้ายที่สุดไว้แล้วด้วยซ้ำ เธอไม่คาดคิดว่านักวิจัยจะเป็นมิตรและทุกอย่างจะราบรื่นดีขนาดนี้

“คุณรู้ไหม? ชื่อเสียงของคุณหมอรษิกานำหน้ามาก่อนเลยนะ คุณหมอคมสันพูดถึงความดีและความเก่งของคุณไว้มากมายก่อนที่คุณจะมาที่นี่ พวกเราทุกคนต่างประทับใจ และเมื่อพวกเราได้พบคุณ ทุกๆ อย่างที่เขาพูดเกี่ยวกับคุณได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นความจริง” เพื่อนร่วมทีมคนหนึ่งตอบ

สีหน้าของคมสันเปลี่ยนไปเมื่อเขาได้ยินอย่างนั้น เขารีบตั้งสติแล้วทำเป็นเมินเฉย ก่อนจะยกแก้วขึ้นฉลองให้กับรษิกา “ผมแค่พูดความจริง”

หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็ยกแก้วขึ้นดื่มจนหมดในคราวเดียว

ในเวลานั้นรษิการู้สึกว่าคมสันไม่เป็นตัวของตัวเอง เธอตอบไม่ได้ว่าอะไรทำให้เธอสับสน และอาจเป็นเพราะทุกคนกำลังสนุกสนานอยู่กับการชนแก้ว ความคิดนี้จึงหายออกไปจากหัวเธอ

ในขณะเดียวกันคมสันชำเลืองมองเธอจากหางตา เขาโล่งใจเมื่อเห็นว่าเธอดูเหมือนจะไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้

จริงๆ แล้วเขารู้สึกดีต่อรษิกา แต่เขารู้ว่าเธอเป็นเพื่อนของเขา เขาจึงต้องเก็บซ่อนความรู้สึกของเขาไว้ รอจนว่าวันหนึ่งเขาพร้อมที่จะเป็นผู้ชายที่คู่ควรที่จะปกป้องดูแลเธอ