“คุณหนูไอรดา คุณบอกเรื่องนี้กับคุณเลอศิลป์แล้วหรือยัง” คนขับรถถาม
เขาไม่คิดที่จะถามจนกระทั่งพวกเขาอยู่ระหว่างทางไปบ้านรษิกา
คำถามของเขาจบลงด้วยความเงียบ คนขับรู้ทันทีว่าเขากำลังเจอกับปัญหาใหญ่
เธอคงหนีมาโดยที่ไม่บอกเขา... ฉันตายแน่ๆ ถ้าคุณเลอศิลป์รู้เรื่องนี้…
เมื่อคิดได้ คนขับก็ละสายตาจากกระจกมามองเธออย่างลังเล “ผมจะโทรแจ้งคุณเลอศิลป์หน่อยนะครับ”
“ไม่” ไอรดาพูดพร้อมส่ายหัว
ฉันไม่อยากบอกเขา! เขาคือเหตุผลที่คุณรษิกาไม่ให้ฉันอยู่ด้วยในครั้งก่อน เธอไม่ชอบพ่อ และเธอไม่ยอมให้ฉันอยู่ด้วยถ้าพ่ออยู่ใกล้ๆ
เนื่องจากไอรดายืนกรานในเรื่องนี้ คนขับรถจึงไม่อยากกดดันเธอ ฉันจะโทรหาคุณเลอศิลป์เมื่อเราไปถึง
ไม่นานนักพวกเขาก็มาถึงบ้านของรษิกา
ไอรดากระโดดลงจากรถทันทีที่มาถึง รีบวิ่งไปที่ประตูและกดกริ่ง
เนื่องจากทุกคนอยู่ข้างบนเพื่อดูแลรษิกา จึงไม่มีใครได้ยินเสียงกริ่งหน้าประตู
จนเวลาผ่านไปไม่มีใครมาเปิดประตู และเสียงกริ่งที่ดังก็ค่อยๆ เบาลง ไอรดาเริ่มร้องไห้อีกครั้ง
จนกระทั่งลิสาลงมาข้างล่างเพื่อทำข้าวโอ๊ตให้รษิกา เธอก็ได้ยินเสียงกริ่งหน้าประตู
เธอรู้สึกงุนงงเมื่อเห็นเด็กน้อยอยู่ที่หน้าประตู “ไอวี่! หนูมาที่นี่คนเดียวเหรอ?”
“ป้าลิสา…” เธอกล่าวทั้งน้ําตา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...