หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 305

ในขณะที่รษิกากำลังคิดไม่ตก ร่างของชายผู้นั้นก็ปรากฏที่หน้าประตู

เมื่อเห็นเธออยู่บนเตียง เลอศิลป์ถึงกับขมวดคิ้ว

เพียงแค่มองผ่านๆ เขาก็รู้แล้วว่าอาการของเธอหนักกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา

“คุณเลอศิลป์” เมื่อรษิกาตระหนักได้ว่าเธอไม่สามารถเลี่ยงที่จะเจอเขาได้ เธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทักทายเขาด้วยน้ำเสียงที่แสนจะห่างเหิน และเธอก็ทำได้เพียงเท่านั้นก่อนที่จะหลบสายตาเขา เพราะเธอไม่อยากจะสนทนากับเขามากนัก

เมื่อเลอศิลป์สัมผัสได้ว่าเธอยังคงพยายามรักษาระยะห่างจากเขา ดวงตาเขาก็เศร้าหมอง จากนั้นเขาก็หันไปพูดกับไกรสรว่า “ช่วยดูอาการเธอหน่อย”

ไกรสรพยักหน้าตอบรับก่อนที่จะก้าวไปข้างหน้าเพื่อตรวจร่างกายรษิกา

รษิกาขมวดคิ้วเมื่อเห็นผู้ชายที่ไม่คุ้นเคยปรากฏตัวในห้องนอนของเธอ แต่เนื่องจากเธอเองก็สะลึมสะลือเพราะฤทธิ์ไข้ เธอจึงไม่สามารถตอบสนองต่อการกระทำเขาได้ในทันที

“นี่คือหมอประจำตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ ผมพาเขามาดูอาการคุณ” เลอศิลป์กล่าว

รษิกาแสดงความต่อต้านผ่านแววตาของเธอทันที

หมอประจำตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์มาที่นี่เพื่อตรวจร่างกายฉันงั้นเหรอ? นี่มันอะไรกัน?

“ฉันไม่เป็นไรค่ะ ฉันเองก็เป็นหมอ ฉันรู้อาการของตัวเองดี” เธอปฏิเสธอย่างเย็นชา “ถ้าอาการหนัก ฉันจะไปโรงพยาบาลเอง”

เลอศิลป์ขมวดคิ้วและพยายามทำให้เธอเลิกแข็งกร้าว “ถ้าคุณลุกไหวจริงๆ คุณจะนอนคุยกับผมแบบนี้หรือเปล่า?”

รษิกาถึงกับอึ้ง

เธอมีไข้สูงจึงทำให้เธอไม่มีเรี่ยวแรง แถมเธอก็ไม่สามรถบอกลิสาให้มาประคองเธอขึ้นนั่งได้ทันก่อนที่เลอศิลป์จะเข้ามา

ถ้าเธอฝืนตัวเองให้ลุกขึ้น ก็ยิ่งจะทำให้เขาเห็นสภาพที่แท้จริงของเธอ

แต่เธอก็ไม่รู้จะยอมรับความปรารถนาดีของเลอศิลป์ได้อย่างไร