หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 304

เมื่อกริ่งประตูดังขึ้นอีกครั้ง อชิและเบนนี่จึงหันหน้าไปมองไอรดาโดยสัญชาตญาณ พวกเขารีบห้ามลิสาไม่ให้ลงไปข้างล่าง เพื่อที่พวกเขาจะได้ลงไปเปิดประตูเอง

มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะมาในเวลานี้ และเขาต้องเป็นคนที่มาหาไอวี่

เมื่อเปิดประตู อชิและเบนนี่ไม่แปลกใจเลยที่เห็นผู้ชายสวมสูทตัวโคร่งยืนอยู่ด้านนอก ข้างหลังเขามีชายคนหนึ่งที่ถือชุดอุปกรณ์การแพทย์ จากที่เห็น เด็กชายทั้งสองจึงเดาได้ว่าเขาน่าจะเป็นหมอ

“ไอวี่อยู่ไหน?” เมื่อเห็นว่าอชิและเบนนี่มาเปิดประตู เลอศิลป์ก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที

เด็กชายทั้งสองมีอคติกับเขาเป็นอย่างมาก ฉันว่าวันนี้ฉันคงไม่ได้เข้าไปง่ายๆ

และเป็นไปตามที่เขาคาดไว้ อชิและเบนนี่ขวางทางไม่ให้เขาเข้าไปพร้อมกับจ้องมองเขาด้วยสายตาจริงจัง “เธอจะมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับ?”

แม่คงไม่อยากเห็นหน้าเขาแน่ๆ แถมตอนนี้เธอก็ป่วยอีกต่างหาก มันยิ่งจะทำให้เธออารมณ์เสียมากขึ้นถ้าเธอเจอเขาตอนนี้ มันอาจจะมีผลกระทบกับสุขภาพของเธอด้วย

แววตาของอชิและเบนนี่เปี่ยมล้นไปด้วยความเชื่อมั่นว่าเลอศิลป์นั่นแหละที่ผิดทั้งหมดในทุกเรื่อง

เลอศิลป์สามารถเดาความคิดของเด็กชายทั้งสองได้อย่างทะลุปรุโปร่ง เขาขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้พลางพูดว่า “ฉันได้ยินว่าแม่พวกเธอป่วย ฉันเลยพาหมอมาดูอาการเธอหน่อย”

เมื่อพูดจบ เขาก็ยืนเว้นที่ให้ไกรสรไปยืนข้างหน้า “นี่คือคุณหมอไกรสร เป็นหมอประจำตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์” เลอศิลป์แนะนำ

ไกรสรยิ้มอย่างอบอุ่นพร้อมทั้งพยักหน้าเล็กน้อยให้อชิและเบนนี่

เด็กชายทั้งสองสบตากันก่อนที่จะหันกลับมามองด้วยสีหน้าฉงน “คุณรู้ได้ไงว่าแม่ไม่สบาย?”

เลอศิลป์ตอบเสียงทุ้มว่า “ครูพิมพ์รภาโทรหาฉันก่อนหน้านี้ เธอบอกฉันว่าไอวี่มาหาแม่พวกเธอ”

อชิและเบนนี่เริ่มลังเลเล็กน้อย

คุณหมอคนนี้ดูมีรอยยิ้มที่สดใส เขาน่าจะเป็นมิตรและน่าจะเชื่อถือได้