หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 325

เมื่อรษิกามาถึงโรงพยาบาล เธออยากอุ้มเบนนี่เข้าไปด้วย แต่เด็กชายกลัวว่าเธอจะเหนื่อย เขายืนกรานที่จะเดินเข้าไปเอง เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปล่อยให้เขาทำเช่นนั้น

หลังจากเด็กชายได้คิวแล้ว เธอก็พาพวกเขาขึ้นไปชั้นสอง

“เป็นยังไงบ้าง? ยังปวดท้องอยู่ไหม?” รษิกาถามอย่างเป็นห่วงขณะที่พวกเขาเดิน

เขาไม่อยากให้แม่ของเขาเป็นกังวล ดังนั้นแม้ว่าเขาจะยังปวดท้องอยู่ แต่เขาก็ส่ายหัวเงียบๆ

เขาแค่แกล้งทำ มันไม่พอที่จะโกหกเธอได้ แววตาของเธอเต็มไปด้วยความกังวล

เมื่อทั้งสามคนมาถึงลิฟต์ ลิฟต์ก็บังเอิญมาหยุดที่ชั้นของพวกเขา

“คุณยังเจ็บแขนอยู่หรือเปล่า?”

เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก เสียงที่คุ้นเคยก็ดังเข้ามาในหู

รษิกา อชิ และเบนนี่ เดินเข้าลิฟต์ไปโดยไม่ทันรู้ตัว

เมื่อพวกเขามองในลิฟต์ พวกเขาเห็นอัญชสาและเลอศิลป์ยืนอยู่ข้างๆ กัน แขนของอัญชสาอยู่ในเฝือก เธอสวมเสื้อนอกตัวใหญ่และชุดคนไข้บางๆ อยู่ข้างใน

เลอศิลป์สวมเสื้อเชิ้ตพับแขน เผยให้เห็นแขนเรียวแต่แข็งแรง ความสนใจของเขาจดจ่ออยู่กับคนที่อยู่ข้างๆ

รษิกาและเด็กๆ ต่างตกตะลึงเมื่อเห็นพวกเขาทั้งสองคน

แม้ว่าพวกเขาจะรู้เรื่องการแต่งงานของทั้งคู่ แต่ก็เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นทั้งคู่ใกล้ชิดกันมากขนาดนี้

รษิกาอยากจะหัวเราะเยาะตัวเอง ฉันรู้ว่ามันเป็นเรื่องของเวลาก่อนที่พวกเขาจะแต่งงานกัน ฉันรู้ว่าเขาคลั่งไคล้เธอมากแค่ไหนเมื่อหกปีก่อน เพียงเพราะเขาดีกับฉันหลังจากฉันกลับมาประเทศนี้ ฉันเริ่มสงสัยในความสัมพันธ์ของเขากับเธอ ฉันสงสัยว่าคนรายงานข่าวที่ถ่ายรูปฉันได้ตอนไปโรงพยาบาลกับเลอศิลป์จะรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นยังไง ครั้งสุดท้ายที่ฉันถูกเข้าใจผิดว่าเป็นคู่หมั้นของเขา แต่ในบางมุมของรูปพวกนั้นเหมือนฉันเป็นตัวแทนของอัญชสา เขาดูแลอัญชสาดีกว่าฉันมาก! ตอนนี้ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องตลกที่ฉันสงสัยในความสัมพันธ์ของเขาจริงๆ

เบนนี่และอชิกำหมัดแน่นขณะที่พวกเขามองทั้งคู่ด้วยความรังเกียจ พ่อแย่มาก! เขาไม่อยากอยู่กับแม่ แต่เขาดีกับผู้หญิงคนอื่น แล้วผู้หญิงคนนี้เคยรังแกแม่มาก่อน!