หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 361

หลังจากโทรกลับไปกลับมา สิ่งที่พวกเขาทั้งคู่ได้รู้ก็คือความรู้สึกที่แท้จริงของบรรดาหุ้นส่วน และรับรู้ได้ว่าต้องมีใครบางคนอยู่เบื้องลึกเบื้องหลังเรื่องนี้อย่างแน่นอน

และจนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่มีการส่งเวชภัณฑ์ไปทำการวิจัย

ในความตื่นตระหนกนั้น จู่ๆ รษิกาก็นึกถึงรณภพขึ้นมา เพราะจำได้ว่าตอนประชุมทางการแพทย์ครั้งล่าสุด เขาต้องการจะตั้งตัวอยู่ที่ประเทศชวาลา และน่าจะอยู่ที่เมืองหัสดิน

ด้วยชื่อเสียงในวงการแพทย์ของเขา และสถานะทางครอบครับของตระกูลมาลาสกุล รณภพต้องมีคนรู้จักให้ติดต่ออย่างแน่นอน

เมื่อคิดเช่นนั้น รษิกาก็เกิดความหวังเล็กๆ ขึ้นมาทันที “เดี๋ยวฉันจะลองโทรหาเพื่อน” เธอพูดกับคมสันก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหารณภพ

ปลายสายรับโทรศัพท์แทบจะทันที “มีอะไรให้ผมช่วยไหมรษิกา?” รณภพพูดเสียงทุ้ม

รษิกาชะงักไปชั่วครู่ เมื่อเธอฉุกคิดได้ว่าตลอดเวลาที่รู้จักกันมา เธอมักจะเป็นฝ่ายขอความช่วยเหลือจากรณภพเสมอ ทำให้เธออายเกินกว่าจะกล้าพูดออกไป

รณภพสัมผัสได้ถึงการเงียบของเธอและขมวดคิ้วด้วยความงุนงง “ว่าไงรษิกา? มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่า?”

“มีบริษัทจัดหาสมุนไพรที่คุณรู้จักในเมืองหัสดินบ้างไหม?” รษิกาถามอย่างเหนียมอาย “คุณพอจะแนะนำให้ฉันหน่อยได้ไหม?”

รณภพตอบตกลงโดยไม่ต้องคิดเลยแม้แต่น้อย และเขาก็ไม่ได้ถามรษิกาด้วยว่าทำไมเธอต้องการบริษัทจัดหาสมุนไพร “ไม่มีปัญหา” เขาตอบ “เดี๋ยวอีกสักพักผมโทรไปบอก”

รษิกาไม่คาดคิดว่าเขาจะตอบตกลงเร็วขนาดนี้ “ขอบคุณนะรณภพ” เธอกล่าวขอบคุณหลังจากเงียบไปชั่วขณะ “ฉันจะรอฟังข่าวดีนะคะ”

เธอรับรู้ได้ถึงความไม่พอใจของรณภพเมื่อเขาพูดต่อ “ทำไมต้องขอบคุณผมด้วย? คุณช่วยชีวิตพ่อแม่ผมไว้ ผมช่วยคุณเล็กๆ น้อยๆ แค่นี้ เทียบไม่ได้กับสิ่งที่ผมติดค้างคุณเลย และถึงผมจะรับคำขอบคุณจากคุณ แต่พ่อแม่ผมคงไม่มีวันเห็นด้วย”

รษิกายิ้มและถอนคำพูดของตัวเอง “ก็ได้ๆ ฉันจะรอฟังข่าวดีจากคุณนะ”

รณภพให้คำมั่นสัญญากับเธอก่อนจะวางสาย

รษิกาไม่เพียงแต่จะรู้จักเขาเท่านั้น แต่ยังดูเหมือนว่าเธอสนิทสนมกับเขาด้วย!