หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 363

เมื่อนึกถึงตอนที่เจอกันครั้งล่าสุดที่ร้านกาแฟ ศศิตาบอกอย่างชัดเจนว่า รษิกาอยู่ไม่สุขแน่หากยังติดต่อกับเลอศิลป์อยู่

แต่ฉันก็ไม่ได้เจอกับผู้ชายคนนั้นเลยตั้งแต่ตอนนั้น

จริงๆ แล้ว รษิกาวางแผนว่าจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศกับลูกๆ เมื่อธุรกิจของเธอในประเทศชวาลาเสร็จสิ้นลง

ดังนั้น การที่ศศิตาตัดสินใจเล่นงานเธอตอนนี้จึงไม่มีประโยชน์กับใคร แม้แต่ตัวศศิตาเอง

รษิกาปวดหัวอย่างหนัก เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและตั้งใจโทรหาศศิตาเพื่อถามตรงๆ

หลังจากโทรออกหลายครั้ง แต่กลับมีแต่ให้ฝากข้อความอัตโนมัติ เห็นได้ชัดว่าเธอถูกศศิตาบล็อกหมายเลขโทรศัพท์

รษิกาวางโทรศัพท์ลงและไปหาคมสันที่อยู่ด้านข้าง “ฉันเสียใจที่สถาบันวิจัยได้รับผลกระทบเพราะเรื่องส่วนตัวของฉัน”

เมื่อได้ยินการคุยโทรศัพท์กับรณภพ รวมถึงท่าทีที่เปลี่ยนไปของรษิกา คมสันก็พอจะทราบเบาะแสว่าเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงยิ้ม “เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว ผมว่าเรามาช่วยกันหาทางออกดีกว่า”

รษิกาพยักหน้าเห็นด้วย

จากนั้นทั้งสองคนก็คิดเห็นพ้องต้องกันถึงตระกูลคชาเรศ

ก่อนหน้านี้ เพื่อตอบแทนที่รษิกาช่วยรักษาอัครพล ตระกูลคชาเรศได้รับปากไว้ว่าจะจัดหาสมุนไพรให้สถาบันวิจัย

เมื่อตระกูลคชาเรศจัดหาสมุนไพรให้ บริษัทอื่นๆ ก็ทำตามเช่นกัน โดยกลืนน้ำลายตัวเองกับสิ่งที่พวกเขาพูดก่อนหน้านี้ และเริ่มเข้าหารษิกาเพื่อให้ร่วมงานกับพวกเขา

สถาบันวิจัยก็ได้ทำงานร่วมกับบริษัทจัดหาสมุนไพรหลายรายพร้อมกัน แม้รู้ดีว่าคนเหล่านั้นอยู่ภายใต้อำนาจของตระกูลภักดีสรวง และไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมทำตามคำสั่งของตระกูลนั้น แต่รษิกาก็ไม่ได้รู้สึกไม่ดีต่อพวกเขาแต่อย่างใด

บังเอิญว่ารอบล่าสุด เราไม่ได้สั่งสมุนไพรจากตระกูลคชาเรศ ฉันคิดว่าบางทีเขาอาจจะมีสินค้าเหลืออยู่

เมื่อคิดเช่นนี้ รษิกาเริ่มมีความหวังมากขึ้น “ตรวจสอบกับคชาเรศกรุ๊ปดูซิ ว่ามีส่วนผสมยาที่เราต้องการหรือเปล่า เพราะเราไม่ได้สั่งกับพวกเขาก่อนหน้านี้ ฉันไม่รู้ว่าจะพอมีเวลาดำเนินการทันไหม” รษิกากล่าว