หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 41

เมื่อเทียบกันกับการฝังเข็มแล้ว การเอาเข็มออกนั้นง่ายกว่ามาก

เข็มทั้งหมดบนร่างกายของอัครพลถูกดึงออกไปภายในเวลาไม่ถึงสิบนาที

หลังจากตรวจสอบอาการของเขาแล้ว รษิกาก็เริ่มเก็บข้าวของของเธอ

ในขณะเดียวกัน จักรภพและฝนทิพย์ก็ยืนอยู่ข้างเตียงด้วยความกระวนกระวายใจ

ก่อนหน้านี้หมอที่มีชื่อเสียงทั้งหมดที่พวกเขาแสวงหามาต่างก็รักษาไม่ได้ผล

พวกเขาจึงไม่แน่ใจว่า คราวนี้อัครพลจะฟื้นขึ้นมาหรือเปล่า

ภายใต้สายตาของพวกเขาที่จับจ้องอยู่นั้น นิ้วของอัครพลก็เริ่มงอเล็กน้อย

วินาทีต่อมา เขาก็ค่อยๆ ลืมตาและทำหน้าตาบูดเบี้ยวขณะที่ไอออกมาอย่างอ่อนแรง

“คุณปู่!”

ขณะที่จักรภพนั่งลงริมเตียงเพื่อช่วยให้อัครพลหายใจสะดวกขึ้น ดวงตาของผู้เฒ่าก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจและดีใจ

ฝนทิพย์เองก็ตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออกเช่นกัน

แม้ว่าเธอจะไม่ศรัทธาในตัวรษิกา แต่คุณปู่ของเธอก็ฟื้นขึ้นมาเพราะการรักษาของรษิกา

“คุณปู่ เป็นไงบ้างครับ?” จักรภพถามด้วยความเป็นห่วงเมื่ออัครพลหยุดไอแล้ว

อัครพลพยักหน้าเล็กน้อยและตอบด้วยเสียงแหบแห้งว่า “นี่ฉันหลับไปนานแค่ไหน?”

เมื่อจักรภพกำลังจะตอบรษิกาก็เดินมาหาหลังจากที่เธอเก็บของเสร็จ “จะดีกว่านี้ถ้าคุณปู่ไม่พูดเยอะนะคะ เพราะเขาต้องพักผ่อนให้มากๆ”

หลังจากจัดการรายละเอียดเพิ่มเติมอีกเล็กน้อย รษิกาก็ดูนาฬิกาและพบว่ามันดึกมากแล้ว

เมื่อนึกถึงลูกชายทั้งสองของเธอที่รอเธออยู่ที่บ้าน เธอจึงลุกขึ้นเพื่อจะกลับบ้าน “ฉันว่าได้เวลาที่จะต้องไปแล้ว แต่ฉันจะกลับมาใหม่อีกทีพรุ่งนี้นะคะ ระหว่างนี้ ถ้าคุณอัครพลเป็นอะไรคุณก็โทรหาฉันได้เลยค่ะ”

จากนั้นเธอก็เดินไปที่ประตูพร้อมกับกระเป๋าเครื่องมือแพทย์ของตัวเอง

จักรภพมองรษิกาที่กำลังจะออกไปแล้วจึงร้องเรียกเธอออกมาว่า “คุณหมอรษิกาครับ นอกจากมารักษาคุณปู่แล้ว ผมเข้าใจว่าคุณมีเหตุผลอื่นอีกที่มาที่นี่”

รษิกาหยุดชะงักทันที จู่ๆ เธอก็นึกถึงเป้าหมายของเธอในการมาที่นี่

แต่อัครพลยังไม่หายดี ดังนั้น จักรภพ...

เมื่อจักรภพเห็นเธอหยุดเดิน เขาก็ปรับเสียงให้อ่อนลง “ไม่อยากคุยเรื่องนี้ก่อนกลับไปเหรอครับ?”