หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 431

หลังจากรับประทานอาหารเช้าด้วยความรู้สึกสับสน รษิกาก็พาไอรดาออกจากห้องทานอาหาร

เธอก้าวออกไปโดยไม่ทันได้สังเกตเห็นความตึงเครียดที่เกิดขึ้นภายในห้องนั่งเล่น

สองพี่น้องนั่งคุกเข่าบนโซฟาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม พวกเขาจับตาดูเลอศิลป์ที่ยืนอยู่ด้านข้างอย่างใกล้ชิดราวกับว่าเขาได้ทำอะไรให้พวกเขาไม่พอใจอย่างรุนแรง

เมื่อเธอเห็นการแสดงออกของเด็กทั้งสอง รษิกาก็อดสงสัยไม่ได้

เธอเข้าใจว่าพวกเขาไม่พอใจเลอศิลป์ก็เพราะเธอ

ถึงเช่นนั้น เธอก็จำได้ว่าพวกเขาทำตัวปกติกับเลอศิลป์ตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกัน

ในตอนนั้น เป้าหมายเดียวของเธอคืออยู่ห่างจากเลอศิลป์ แต่สองพี่น้องดูเหมือนจะไม่พอใจเขาไปด้วย

ไม่ว่าเธอจะพยายามมากแค่ไหน รษิกาก็หาสาเหตุไม่ได้

เมื่อสองพี่น้องเห็นรษิกาพาไอรดาออกมา พวกเขาก็ละสายตาจากเลอศิลป์และต้อนรับทั้งสองด้วยรอยยิ้มที่แสนสดใส “แม่ครับ!”

รษิกาสลัดความคิดนั้นของเธอออกจากหัวพร้อมกับส่งยิ้มให้ลูกชาย

อชิและเบนนี่มองไอรดาอย่างอบอุ่น “ไอวี่จะไปโรงเรียนกับพวกเราไหม?”

รษิกาชำเลืองมองเลอศิลป์

นั่นคือสิ่งที่เธอตัดสินใจระหว่างรับประทานอาหารเช้า แต่เธอไม่แน่ใจในท่าทางของเขา

เลอศิลป์ก้าวออกจากประตูไปทันทีโดยไม่พูดอะไร

รษิกาชะงักกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า เธอปล่อยให้เด็กๆ ออกไปจากบ้านและเห็นเลอศิลป์มองพวกเขามาจากที่รถ

เธอก้มหัวมองไอรดาที่ปล่อยมือเธอแล้ว

ไอรดาวิ่งไปที่รถของเลอศิลป์และยืนอยู่ข้างหน้าต่างพร้อมกับมองเขาอย่างโศกเศร้า เธออยากไปกับรษิกา