หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 448

ขณะที่รณภพและรษิกากำลังคุยกัน รถก็มาถึงที่ร้านอาหาร

หลังจากรณภพจอดรถ ทั้งสองคนก็เข้าไปในร้านอาหารและนั่งลงที่โต๊ะข้างหน้าต่าง

รณภพจองไว้ก่อนแล้ว พอพวกเขาได้ที่นั่งอาหารจึงมาเสิร์ฟทันที

ขณะที่ทานอาหาร พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับการให้คำปรึกษาทางการแพทย์ของตระกูลดำรงกุล

“ข่าวการให้คำปรึกษาทางการแพทย์ของตระกูลดำรงกุลมักจะรู้กันในแวดวงแคบๆ เท่านั้น แล้วคุณรู้เรื่องนี้ได้ยังไง?” รณภพอดไม่ได้ที่จะถาม

รษิกาไม่มีอะไรต้องปิดบัง ดังนั้นเธอจึงยอมรับว่า “ตอนแรกฉันก็ไม่รู้เรื่องนี้เลย และกำลังวางแผนที่จะไปต่างประเทศอยู่แล้ว แต่เมื่อฉันไปที่บ้านคชาเรศเพื่อขอบคุณพวกเขาเมื่อสองวันก่อน คุณอัครพลจึงบอกเรื่องนี้เลยเป็นเหตุผลที่ทำให้ฉันตัดสินใจอยู่ที่ประเทศชวาลานานขึ้นอีกหน่อย”

เมื่อรณภพได้ยินเช่นนั้น เขาก็ขมวดคิ้ว "ไปต่างประเทศงั้นเหรอ?"

รษิกาจึงตอบเขาอย่างร่าเริง “ก็อย่างที่คุณเห็น ฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปจ้องเล่นงานทั้งกับฉันและสถาบันวิจัย แทนที่จะอยู่ประเทศชวาลาแล้วทำให้สถาบันวิจัยโดนลูกหลงไปด้วย ฉันเลยคิดว่าถ้าทำอะไรฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปไม่ได้ ก็ไปอยู่ต่างประเทศเลยคงดีกว่าอย่างน้อยฉันก็อยู่ห่างๆ ได้”

รณภพแอบถอนหายใจ เขาคิดว่ามันไม่ยุติธรรมสำหรับรษิกาเลย

“แต่ตอนนี้ฉันรู้การให้คำปรึกษาทางการแพทย์ของตระกูลดำรงกุลแล้ว ฉันจะยังไม่ไปหรอกถึงคุณศศิตาอยากจะไล่ฉันขนาดไหนก็ตาม” รษิกาส่งยิ้มสบายๆ ให้เขา

รณภพโกรธแทน แต่เมื่อมองเธอ สิ่งที่เขาเห็นบนใบหน้าเธอมีเพียงความคาดหวังที่จะได้เข้าร่วมงานดังนั้นเขาจึงจะไม่พูดถึงศศิตาอีก เพราะไม่อยากจะทำลายอารมณ์ที่ดีของเธอ

เขากลับพูดอย่างนุ่มนวลว่า “นั่นคือเหตุผลที่วันนี้ผมชวนคุณมาข้างนอก การให้คำปรึกษาทางการแพทย์ของตระกูลดำรงกุลได้รับความร่วมมือจากแพทย์ในสาขาเสมอ คุณสนใจไหม? ถ้าคุณสนใจ ตอนนี้เราติดต่อคุณลักษณ์ได้นะ หากเขาแนะนำคุณให้รู้จักกับตระกูลดำรงกุล คุณก็จะเข้าร่วมได้อย่างแน่นอน ส่วนผมก็มีที่สำหรับสมาชิกในตระกูลมาลาสกุล เราจึงไปเข้าร่วมพร้อมกันได้”

รษิกาตาเป็นประกาย “รณภพคุณก็จะไปด้วยกันใช่ไหม?”