หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 464

เมื่อพวกเขามาถึงที่ด้านหน้าห้องทำงานผู้อำนวยการแล้ว ก็บังเอิญว่ารณภพออกมาจากห้องนั้นพอดี เมื่อเห็นรษิกา เขาก็หัวเราะออกมาและโบกมือให้เธอ “คุณเพิ่งมาถึงเหรอ?”

รษิกาพยักหน้า เธอต้องการจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ แต่ก็ไม่มีเวลาเล่าให้เขาฟัง

“คุณเจตนินรออยู่ข้างใน คุณควรเข้าไปได้แล้วล่ะ ปีนี้มีตระกูลที่มีชื่อเสียงไม่กี่ตระกูลแนะนำให้คนอื่นมาที่นี่ ดังนั้นมันอาจจะมีแค่เราสองคนนี่แหละ” รณภพกล่าว

รษิกาสับสนนิดหน่อยกับคำพูดของเขา เธอไม่เข้าใจว่ามันแตกต่างกันอย่างไร

ก่อนที่เธอจะได้ถามอะไรมากไปกว่านี้ พนักงานคนนั้นก็เคาะประตูห้องทำงานและเชิญให้เธอเข้าไปข้างใน รษิการีบสงบจิตสงบใจและเตรียมตัวเข้าไปในห้องนั้น

นาทีที่เธอเข้าไปในห้อง เธอก็เห็นชายหนุ่มรูปร่างผอมบาง อาจจะเพราะความที่เขาผอม เลยทำให้ยิ่งดูโดดเด่น

“คุณเจตนินครับ นี่คือคุณหมอรษิกา ตระกูลคชาเรศแนะนำเธอมาครับ” พนักงานคนนั้นแนะนำ

ชายคนนั้นค่อยๆ เงยหน้ามองรษิกา

เมื่อเธอสบตาเขา รษิกาก็แนะนำตัวด้วยความเคารพ “สวัสดีค่ะ ตระกูลคชาเรศแนะนำให้ฉันมาร่วมการให้คำปรึกษาทางการแพทย์ในครั้งนี้ค่ะ ฉันชื่อรษิกา จารวิทย์นะคะ”

ชายคนนั้นมองหน้าเธอ

ในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา ตระกูลดำรงกุลมักจะรับแพทย์ที่แนะนำโดยครอบครัวที่มีชื่อเสียงให้เข้าร่วมในการให้คำปรึกษาทางการแพทย์ที่พวกเขาจัดขึ้นโดยไม่มีข้อยกเว้นในปีนี้

เขาจะมารอพบแพทย์ทีละคนเพื่อแสดงความเคารพที่มาร่วมงานนี้

แพทย์ที่รับรองโดยตระกูลอันทรงอิทธิพลมักเป็นสมาชิกในตระกูลเหล่านั้น พวกเขาส่วนใหญ่สร้างชื่อให้กับตัวเองในวงการแพทย์แผนโบราณเช่นกัน

แต่ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ได้รับการแนะนำมาจากตระกูลคชาเรศและเธอแตกต่างจากคนอื่น เธอไม่ได้เป็นคนในตระกูลคชาเรศ และเจตนินเองก็ไม่เคยได้ยินชื่อเธอมาก่อนด้วยซ้ำ เขารู้แค่ว่าเธอเคยรักษาอัครพล

เจตนินถามรณภพเกี่ยวกับเธอไปแล้วเมื่อครู่นี้ และเข้าใจว่าเธอคือลูกศิษย์ของหาญชัย

เมื่อเธออ่านข้อมูลทั้งหมด รษิกาก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเขาจะเป็นคนอย่างไร ในตอนนี้เธอก็ได้มาเห็นหน้าคนที่เธอเคยอ่านข้อมูลมาแล้ว

“ผมได้ยินมาว่าคุณใช้การแพทย์แผนโบราณรักษาอาการของคุณอัครพล” เจตนินกล่าวด้วยเสียงทุ้มต่ำ

รษิกาพยักหน้าและอธิบายว่า “จากการพิจารณาของฉัน การใช้ศาตร์แผนโบราณจะเหมาะสมกับการรักษาอาการของคุณอัครพลมากกว่าค่ะ มันช่วยให้หายเร็วกว่าด้วย”

จากนั้นเธอก็เงยหน้ามองปฏิกิริยาของเจตนิน

ดูเหมือนว่าเขาต้องการให้เธอพูดต่อไป

ดังนั้น รษิกาจึงเล่าขั้นตอนที่เธอรักษาอาการป่วยของอัครพลต่อ

เจตนินเลิกคิ้วขึ้นเมื่อฟังเธอพูด เขาแปลกใจมากที่ได้เห็นหญิงสาวคนนี้ดูสงบมากเมื่อเล่าอาการป่วยของอัครพล ยิ่งไปกว่านั้น เขายังต้องยอมรับด้วยว่าเธอทำไปอย่างสมเหตุสมผลอีกด้วย