หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 489

หลังจากพูดคุยกันเล็กน้อย จุลพัฒน์ก็ตัดบทและพูดขึ้นว่า “ผมได้ยินมาจากอัครพลว่าคุณสนใจแผนการของตระกูลดำรงกุลที่จะก่อตั้งสถาบันวิจัย คุณสนใจจะร่วมงานกับเราไหม?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นรษิกาก็มีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที เธอมีสีหน้าเคร่งเครียดและพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “ฉันมีความสนใจในด้านการแพทย์แผนโบราณมาตลอด ฉันยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้ทราบว่าตระกูลดำรงกุลจะตั้งสถาบันวิจัยที่เชี่ยวชาญในสาขานี้ เป็นที่รู้กันว่าตระกูลดำรงกุลเป็นผู้นำทางด้านนี้อยู่แล้ว ดังนั้นฉันจึงอยากคว้าโอกาสนี้เพื่อร่วมงานกับตระกูลของคุณ เพราะฉันเชื่อว่ามันจะช่วยเพิ่มความก้าวหน้าในด้านแพทย์แผนโบราณของฉันด้วยค่ะ”

จุลพัฒน์มองดูรษิกาด้วยรอยยิ้มอยู่พักใหญ่ เห็นได้ชัดว่าเขาพอใจเป็นอย่างมากกับคำอธิบายของเธอ

รษิกาแสดงท่าทีออกมาได้ดี แต่เธอก็อดไม่ได้ที่ตื่นเต้นมากๆ

เธอรู้ว่าเธอไม่ควรปล่อยให้โอกาสในครั้งนี้หลุดลอยไป แม้ว่าจุลพัฒน์จะพอใจกับเธออย่างไม่ต้องสงสัย แต่เธอก็ยังกังวลว่าสิ่งต่างๆ อาจจะเลวร้ายลงได้

หลังจากเวลาผ่านไปสักครู่หนึ่ง ก็ยังไม่มีการตอบรับใดๆ จากจุลพัฒน์ รษิกากำหมัดแน่นและมองสบตาเขาอย่างมุ่งมั่น “คุณจุลพัฒน์ ฉันหวังว่าคุณจะให้โอกาสฉัน ฉันจะทุ่มเทและจะไม่ทำให้คุณผิดหวังเลยค่ะ!”

จนถึงตอนนี้ จุลพัฒน์พยักหน้าอย่างช้าๆ “แน่นอนว่าผมจะให้โอกาสคุณ”

คำพูดของเขาเป็นแรงบันดาลใจให้รษิกา เธอดีใจมากจนแก้มแดงและทำอะไรไม่ถูก เธอถึงกับต้องกำหมัดแน่นเพื่อควบคุมตัวเองเอาไว้

“คุณทำได้ดีในระหว่างการให้คำปรึกษาทางการแพทย์ แต่ผมอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียใจ” จุลพัฒน์เปลี่ยนเรื่องอย่างกะทันหัน

สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อย หัวใจของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ เธอไม่เข้าใจว่าตกลงแล้วจุลพัฒน์มีจุดยืนอย่างไรกันแน่