หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 492

เมื่อเลอศิลป์เห็นไอรดากินข้าวอย่างซึมๆ เขาอดไม่ได้ที่จะถามขึ้นว่า “ไอวี่ เกิดอะไรขึ้น?” ทำไมลูกถึงดูไม่มีความสุข?

ไอรดาเม้มปากและบ่นพึมพำ “พ่อไม่ชอบคุณรษิกาอีกแล้ว”

เลอศิลป์เงียบไปสองสามวินาทีด้วยความงุนงง ก่อนที่จะถามอย่างสิ้นหวังว่า “ทำไมลูกถึงพูดอย่างนั้น?”

ไอรดาจ้องมองเขาอย่างหดหู่ “ในที่สุดเราก็ได้พบคุณรษิกาในงานฉลองวันครบรอบ แต่ดูเหมือนว่าพ่อจะไม่ได้ตั้งตารองานนี้เลย”

คิ้วของเลอศิลป์กระตุกขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้ เขาตอบกลับว่า “มันไม่ใช่อย่างนั้นเลยนะ”

ไอรดาเหลือบมองเขาด้วยความสงสัย พ่อดูไม่ตื่นเต้นเลยตอนอยู่บนรถ แม้ว่าพ่อจะปฏิเสธในตอนนี้ แต่พ่อก็ดูไม่ตื่นเต้นเลย พ่อโกหก!

เมื่อสังเกตเห็นความไม่สบายใจของไอรดา เลอศิลป์ขมวดคิ้วอย่างยอมแพ้ “พ่อแค่อดคิดไม่ได้ว่า พวกเราจะเป็นแบบนี้กันต่อไปไม่ได้แล้ว”

ไอรดาเอียงคอด้วยความสงสัย

เลอศิลป์ลูบหัวของไอรดาด้วยความรัก เขารู้ว่าเขาต้องการให้เธอช่วยแก้ไขความสัมพันธ์ระหว่างเขากับรษิกา โอ้! ทำไมฉันไม่พูดกับเธอให้เข้าใจในตอนนี้?

“ไอวี่ ลูกชอบคุณรษิกาใช่ไหม? ในเมื่อเธอไม่สนใจพวกเรา ลูกไม่คิดว่าเราควรเป็นฝ่ายเริ่มก่อนบ้างเหรอ? ” เขาแนะนำเธออย่างอดทน

ไอรดาพยักหน้าอย่างกระตือรือร้น

“ไอวี่ ถ้าคุณรษิกามางานวันฉลองวันครบรอบ เราเข้าไปหาเธอกัน โอเคไหม?” เลอศิลป์ถาม

ไอรดาเต็มใจที่จะทำเช่นนี้มาก ดังนั้นเธอจึงพยักหน้าตอบรับโดยไม่ต้องคิด

เลอศิลป์คว้ามันขึ้นมาด้วยสัญชาตญาณเพื่อที่จะได้มองเห็นได้ชัด มันเป็นข้อความที่ครูพิมพ์รภาส่งไปยังกลุ่มแชทของผู้ปกครอง เรียนผู้ปกครองทุกท่าน โรงเรียนอนุบาลของเราจะจัดให้นักเรียนของเราแสดงบนเวทีในช่วงฉลองวันครบรอบ เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่าทุกท่านสามารถเข้าร่วมชมการแสดงของพวกเขาได้ นอกจากนี้ เราวางแผนที่จะให้นักเรียนของเราแสดงละครร่วมกับผู้ปกครองบนเวที เป็นการกระชับความสัมพันธ์ระหว่างนักเรียนกับผู้ปกครอง ดังนั้นเราจึงหวังว่าจะได้รับความร่วมมือจากทุกคน

ในตอนนั้น ผู้ปกครองคนหนึ่งตอบคำถามว่า ทุกคนจำเป็นต้องมีส่วนร่วมในการแสดงหรือเปล่าคะ? ผู้แสดงจะได้รับการยืนยันได้ยังไง?

ครูพิมพ์รภาตอบว่า เราหวังว่าทุกคนจะมีส่วนร่วมในกิจกรรมได้ค่ะ อย่างไรก็ตามผู้ปกครองที่ไม่สามารถเข้าร่วมได้ให้ติดต่อฉันมาโดยตรง สำหรับผู้ปกครองที่เข้าร่วมได้ เราจะแบ่งทุกคนออกเป็นกลุ่มๆ ฉันจะแจ้งรายชื่อกลุ่มที่นี่ เมื่อรายชื่อผู้ปกครองที่เข้าร่วมได้รับการยืนยันแล้วนะคะ

เมื่อเลอศิลป์รู้ว่าทุกคนจะถูกแบ่งออกเป็นกลุ่ม เขาขมวดคิ้วและทันใดนั้นมีความคิดบางอย่างผุดเข้ามาในหัวของเขา

หลังจากได้ตอบข้อความของครูพิมพ์รภาในกลุ่มแชท เขาจึงรีบโทรศัพท์ไปหาครรชิตทันที

ครรชิตเพิ่งทานอาหารเย็นเสร็จ เมื่อโทรศัพท์ของเขาดังขึ้นพร้อมกับชื่อของเลอศิลป์กะพริบอยู่บนหน้าเจอ เขารีบรับสายทันที “คุณเลอศิลป์ คุณมีอะไรให้ผมช่วยครับ?”

เลอศิลป์กล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “นายช่วยติดต่อกับผู้อํานวยการโรงเรียนอนุบาล บอกเขาให้เชิญรษิกาเข้าร่วมงานฉลองวันครบรอบในครั้งนี้ นอกจากนี้ขอให้เขาจัดไอวี่และลูกสองคนของเธออยู่ในกลุ่มเดียวกันด้วยนะ”

ครรชิตไม่รู้อะไรเกี่ยวกับกิจกรรมต่างๆ ในช่วงเฉลิมฉลองครบรอบของโรงเรียนอนุบาลเลย ถึงอย่างไรเขาก็ไม่กล้าขัดคำสั่งเจ้านายของเขา

หลังจากเลอศิลป์วางสายไป ครรชิตก็โทรไปหาผู้อำนวยการโรงเรียนอนุบาลทันทีและแจ้งตามคำสั่งของเลอศิลป์ ทางผู้อำนวยการโรงเรียนอนุบาลยินดีทำตามคำสั่งนั้นอย่างง่ายดาย