หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 504

ด้วยเหตุนั้น การประชุมได้จบลงหลังจากพูดคุยกันในช่วงเวลาสั้นๆ

ครูพิมพ์รภายืนอยู่ที่ประตูห้องเรียนและโบกมือร่ำลาให้กับผู้ปกครองขณะที่พวกเขาออกไป

รษิกาเดินไปหาเธอด้วยสีหน้าเป็นกังวลและถามว่า “ครูพิมพ์รภาคะ คุณแน่ใจใช่ไหมว่าจะไม่เปลี่ยนโครงเรื่องของเจ้าหญิงนิทรา? ฉันไม่รู้ว่ามันจะเหมาะสมกับเด็กๆ ไหมที่ได้เห็นฉากสุดท้ายของเรื่อง…”

ครูพิมพ์รภายิ้มอย่างมั่นใจและตอบว่า “ไม่ต้องห่วงค่ะคุณรษิกา เด็กๆ รู้โครงเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว อีกทั้ง คุณจะไม่ได้จูบจริงๆ ต่อหน้าพวกเขาแน่นอน คุณแค่ทำท่าให้ดูเหมือนคุณถูกจูบเฉยๆ เองค่ะ”

จากนั้น ครูพิมพ์รภาก็มองข้างหลังเธอและถามว่า “ฉันมั่นใจว่าคุณจะให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่เลย ใช่ไหมคะ? คุณเลอศิลป์”

รษิกาเครียดทันทีเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น

“แน่นอนครับ” เลอศิลป์ตอบ เสียงของเขาเหมือนเขากำลังกระซิบอยู่ข้างๆ หูของเธอ

รษิกาก้มหน้าและขยับไปด้านข้าง ก่อนจะหันหลังมามองเขา

“คุณรษิกา ไม่ต้องห่วงนะ ผมไม่ใช่คนประเภทเอาเปรียบคนอื่น แล้วทั้งคุณและผมต่างก็เป็นพ่อและแม่ มันไม่มีทางที่เราจะทำอะไรไม่เหมาะสมกันหรอก” เลอศิลป์พูดพร้อมกับสีหน้าเย็นชา

“ใจเย็นๆ นะคะคุณรษิกา มันเป็นแค่ละครที่เล่นให้เด็กๆ ได้ดูค่ะ” ครูพิมพ์รภาพูดเสริม

รษิกาไม่รู้จะพูดอะไรออกมาดี เธอจึงพยักหน้าและฝืนยิ้ม “ขอบคุณสำหรับสิ่งที่คุณทำในตอนก่อนหน้านี้นะคะ”

“ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอกค่ะ ฉันแค่ทำหน้าที่ของฉันเอง!” ครูพิมพ์รภาตอบอย่างเป็นกันเองพร้อมกับหัวเราะเบาๆ

จากนั้น รษิกาก็พูดคุยกับเธอเล็กน้อยก่อนที่เธอจะออกไป

เธอกำลังจะเปิดประตูรถจนกระทั่งเธอได้ยินเสียงเลอศิลป์ดังมาจากข้างหลังเธออีกครั้ง

“ในเมื่อคุณตกลงที่จะร่วมมือกับผม คุณต้องไม่นำความรู้สึกส่วนตัวเข้ามาในบทละครนะ เข้าใจไหม? คุณรษิกา”

รษิกาหันกลับไปและพยักหน้าเบาๆ “คุณเลอศิลป์ คุณวางใจได้เลยว่าฉันจะให้ความร่วมมือเต็มที่กับโรงเรียนอนุบาล”

เธอตั้งใจเน้นย้ำว่าเธอจะร่วมมือกับบทละครเท่านั้นเพราะมันเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมของโรงเรียนอนุบาล

ฉันรู้อยู่แก่ใจว่าเขาจะไม่ปล่อยฉันไปง่ายๆ แน่ โชคดีที่ฉันเตรียมคำแก้ตัวมาแล้ว!