หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 535

“พ่อก็ยังไม่กินอะไรเหมือนกันค่ะ” ไอรดายัดอาหารเข้าปาก พลางชี้ไปที่เลอศิลป์ที่อยู่บนโซฟา

รษิกาตัวแข็งทื่อและความรู้สึกต่างๆ ก็พลุ่งพล่านขึ้นภายในใจ

พอใคร่ครวญดูแล้ว เธอก็เลยหันกลับไปมองเลอศิลป์ "คุณเลอศิลป์ ถ้ายังไม่ได้กินอาหารเช้า ก็มากินด้วยกันสิ ฉันคิดว่าโรงแรมค่อนข้างจะไกลอยู่”

“อ้อ ขอบคุณครับ คุณรษิกา” เลอศิลป์ตอบรับคำเชิญของเธอแล้วลุกขึ้นมาอย่างไม่เร่งรีบ

ลิสารีบเตรียมช้อนส้อมให้เขา วางไว้ตรงข้ามกับรษิกา

หลังจากทานอาหารเช้าแบบง่ายๆ เสร็จแล้ว พวกเขาก็เดินออกจากบ้านไปที่รถแล้วเริ่มออกเดินทาง

รษิกากำลังจะขึ้นรถตัวเอง ตอนที่ได้ยินเลอศิลป์พูดขึ้นมา “ไปขึ้นรถผมก็แล้วกัน”

รสิกาหยุดเดินแล้วหันไปทางเลอศิลป์ "ไม่เป็นไร ฉันจะขับรถไปที่นั่นกับเด็กๆ เอง”

พอได้ยินแบบนั้น อชิกับเบนนี่จึงรีบวิ่งไปที่ฝั่งของรษิกา

ไอรดาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะหันกลับไปกอดต้นขาของเลอศิลป์

เธออยากอยู่กับรษิกา แต่เธอก็อยากให้เลอศิลป์อยู่กับรษิกามากกว่า

ถ้าเธอทำตาม รษิกาจะไม่ขึ้นรถของเลอศิลป์อย่างแน่นอน

พอมองไปยังไอรดาที่ฉลาดหลักแหลม เลอศิลป์เลิกคิ้วอย่างมีเลศนัยและลูบหัวของเธอ จากนั้นเขาบอกกับรษิกาว่า “ผมคิดว่าไอวี่อยากอยู่กับอชิและเบนนี่ด้วย”

รษิกามองหน้าไอรดา ขณะที่เธอกำลังจะชวนไอรดาไปด้วยกันกับเธอ เลอศิลป์ก็พูดเสริมอีก “อีกอย่างที่นี่เป็นรีสอร์ทยอดนิยม แถมวันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ อาจจะไม่มีที่จอดรถก็ได้”

"คุณรษิกา...” ไอรดามองรษิกาด้วยแววตาน่าสงสาร

รษิกาใจอ่อนแล้วตอบตกลงไป

เฮ้อ ในเมื่อตกลงเราว่าจะไปด้วยกัน ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องปลีกย่อยพวกนั้นแล้ว