หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 537

"งั้นเราเอาห้องนี้กันเถอะ" เลอศิลป์กล่าว

แน่นอนว่าเขากําลังขอความเห็นจากรษิกา

รษิกามองกลับมาที่เขาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความลังเล

ท้ายที่สุดเหตุผลที่พวกเขาไม่สามารถหาห้องอื่นได้ส่วนใหญ่นั้นก็เป็นเพราะเธอ

อย่างไรก็ตามความคิดที่จะอยู่ในห้องเดียวกันกับเลอศิลป์นั้นค่อนข้างที่จะยอมรับไม่ได้สําหรับเธอ

"หรือเราจะกลับมาอีกทีอาทิตย์หน้าดี?" รษิกาถามอย่างลังเล

"บัตรกํานัลของคุณมีระยะเวลาจำกัด ถ้าคุณไม่ใช้มันภายในอาทิตย์นี้มันจะเป็นหมดอายุนะ"

ดวงตาของรษิกาส่ายไปมาและเธอก็ดูลําบากใจ

ในขณะที่เธอกำลังไม่แน่ใจ ไอรดาก็เข้ามาดึงชายเสื้อของเธออย่างระมัดระวังและพูดว่า "คุณรษิกา..."

เธอเงยหน้ามองรษิกาอย่างคาดไม่ถึง

หัวใจของรษิกาสั่นไหว

ในขณะเดียวกัน แม้ว่าอชิและเบนนี่อยากจะเล่นกับไอรดา แต่พวกเขาก็รู้ว่ารษิกาอาจจะไม่สะดวกใจที่จะอยู่ในห้องเดียวกันกับเลอศิลป์ ดังนั้นพวกเขาจึงยืนเงียบๆ และรอให้เธอตัดสินใจ

เลอศิลป์สังเกตเห็นความลังเลและคิ้วที่ขมวดของเธอ "ผมถามแล้วล่ะ ห้องเพรสซิเดนเชียลสวีทเป็นห้องดูเพล็กซ์ มีห้องพักชั้นบนและชั้นล่าง แต่ถ้าคุณไม่โอเคกับมัน เราแยกกันอยู่ก็ได้นะ"

เมื่อเขาพูดจบเขาก็มองไปที่ไอรดา

ไอรดาเข้าใจทันทีและพยักหน้าหงึกๆ เห็นด้วย "เราจะนอนกันที่ชั้นบน ส่วนพ่อจะนอนชั้นล่าง!"

พนักงานพูดขึ้นเช่นกันว่า "ห้องเพรสซิเดนเชียลสวีทของเรามีระบบกันเสียงอย่างดี คุณจะไม่รบกวนซึ่งกันและกัน มันเหมือนกับมีห้องแยกต่างหากเลยค่ะ บัตรกํานัลของคุณยังรวมราคาของที่พักเพื่อให้คุณสามารถสัมผัสประสบการณ์การเข้าพักในห้องสวีทของเราได้ฟรี ดังนั้นเราอยากขอแนะนําให้คุณใช้ห้องสวีทนะคะ"