หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 541

ถึงจะไม่ใช่นักว่ายน้ําที่เก่งมากนักแต่รษิกาก็ว่ายเก่งพอที่จะให้ความบันเทิงสําหรับเด็ก หลังจากนั้น ภายใต้การแนะนําของพนักงาน เธอก็กลับไปที่ผิวน้ำ เพื่ออาบน้ําเร็วๆ และเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับเป็นเสื้อผ้าของเธอเองก่อนที่เธอจะออกไป

เลอศิลป์พาเด็กๆ มารอเธออยู่นอกห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว

เมื่อพวกเขาเห็นเธอ พวกเขาก็กระโดดใส่เธออย่างตื่นเต้นแล้วอุทานว่า "เมื่อกี้แม่สวยมากเลย!"

ไอรดามองรษิกาอย่างหลงใหล

รษิกาผู้ใจดีลูบหัวลูกๆ ของเธอ "ขอบคุณสําหรับคําชมนะจ๊ะเด็กๆ "

"คุณดูน่ารักมากจริงๆ " เสียงต่ำของเลอศิลป์ดังขึ้นที่ข้างหูของเธอ

รษิการู้สึกประหลาดใจเพราะเธอเกือบลืมว่าเขาอยู่ที่นี่ไปแล้วและเธอก็ไม่รู้ว่าจะพูดตอบเขาว่าอย่างไร

โชคดีที่เลอศิลป์ไม่ได้คาดหวังการตอบสนองจากเธอ "ดูแลเด็กๆ ทีนะ ผมจะไปทางโน้นหน่อย"

เมื่อได้สติคืนมา รษิกาก็พยักหน้ารับ

เมื่อได้รับการยินยอมจากเธอ เลอศิลป์ก็หันหลังกลับและจากไป

มีบางอย่างน่าสงสัยในสายตาของรษิกา ขณะที่เธอดูเขาจากไปนั้นเธอก็สงสัยว่าเขากําลังจะทําอะไร

เลอศิลป์กลับมาหลังจากที่เธอพาเด็กๆ ไปเดินรอบๆ อุทยานเป็นรอบที่สอง

ในเวลานั้นท้องฟ้าก็ค่อยๆ มืดลงและเด็กๆ ก็เริ่มหิว

เธอนึกได้ว่ามีร้านอาหารในบริเวณใกล้เคียงจากที่เห็นในคู่มือท่องเที่ยว รษิกาจึงพาพวกเขาไปที่นั่น

บริกรคนหนึ่งเดินเข้ามาบริการพวกเขาทันทีที่พวกเขาก้าวผ่านประตูเข้ามา

เมื่อเห็นว่าพวกเขามาถึงด้วยกัน บริกรก็สันนิษฐานว่าพวกเขาเป็นครอบครัว "ยินดีต้อนรับครับ เรามีห้องส่วนตัวสําหรับครอบครัวพร้อมให้บริการ โปรดตามผมมาทางนี้ได้เลยครับ"

ห้องส่วนตัวสําหรับครอบครัวงั้นเหรอ... เห็นได้ชัดว่าเขากำลังเข้าใจผิด