หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 571

ไม่นานรษิกาก็ทำสร้อยข้อมือของเธอเสร็จ เธอหันไปมองข้างๆ และยังเห็นว่าไอรดายังคงก้มหน้าทำอยู่ที่โต๊ะ เธอจึงนั่งเงียบๆ เพื่อรอให้ไอรดาทำจนเสร็จ

“คุณรษิกา!”

หลังจากนั้นไม่นานเสียงไอรดาก็ดังขึ้นข้างเธอ เธอหันไปเห็นพวงกุญแจเปลือกหอยที่เสร็จสมบูรณ์แกว่งไปแกว่งมาอยู่ตรงหน้าเธอ

รษิกาตกใจอยู่พักหนึ่ง เธอคิดว่าไอรดาต้องการให้เธอแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับงานฝีมือของเธอ รษิกาจึงชมเชยว่า “มันสวยมากเลย”

เปลือกหอยที่ไอรดาหยิบขึ้นมานั้นสวยและมีสีสันด้วยตัวมันเองอยู่แล้ว เมื่อไอรดาต่อโซ่สีน้ำเงินต่อเข้ากับเปลือกหอย สุดท้ายแล้วผลงานชั้นนี้ก็ดูสวยงามมาก

มันจะดูดีมากๆ ถ้าแขวนบนกระเป๋าของไอวี่

ดวงตาของรษิกาดูมีความสุข เมื่อเธอนึกถึงตอนไอรดาเดินถือกระเป๋าที่มีพวงกุญแจเปลือกหอยห้อยอยู่

ไม่กี่วินาทีต่อมา เสียงของไอรดาก็ดังขึ้นอีกครั้ง “นี่สำหรับคุณ!”

รอยยิ้มบนใบหน้าของรษิกาแข็งทื่อไปชั่วขณะ ก่อนที่จะส่งสายตาไม่เชื่อไปยังเด็กหญิงตัวเล็กๆ

ฉันจำได้ว่าไอรดามีความสุขแค่ไหนตอนเธอหยิบเปลือกหอยนี้ขึ้นมา แต่เธอเต็มใจที่จะให้สิ่งที่เธอรักมากเป็นของขวัญให้ฉัน และก่อนหน้านี้เธอกังวลว่าจะให้อะไรฉันดี

หลังจากรษิการับรู้ได้ถึงสิ่งนี้ ความรู้สึกผิดเล็กน้อยก็เกิดขึ้นในใจ

ฉันไม่รู้ว่าฉันมีอะไรดีที่ทําให้เธอชอบฉันมากขนาดนี้

เมื่อรษิกาไม่ตอบสนองใดๆ ไอรดาก็คิดว่ารษิกาไม่ชอบของขวัญของเธอ เธอห่อไหล่และคอตก “คุณรษิกา คุณไม่ชอบมันเหรอ?”

แต่หนูก็ทำตามที่คุณรษิกาบอกหนูทุกอย่างเลยนะ

เสียงของไอรดาดึงความคิดของรษิกากลับมา เมื่อเห็นสีหน้าเศร้าของไอรดาก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกผิดในใจ

เธอเพิ่งเรียนรู้วิธีการพูดได้ไม่นาน แต่เธอก็รู้วิธีทำให้ฉันมีความสุขด้วยคำพูดที่อ่อนหวานเช่นนี้