เพราะรษิกาได้รับบาดเจ็บที่ขา จึงลำบากมากในการเคลื่อนไหว เธอก็เลยพักผ่อนอยู่ที่บ้านตั้งแต่กลับมาจากโรงแรม ส่วนเรื่องที่สถาบันวิจัย เธอก็ติดต่อคมสันผ่านทางโทรศัพท์เสียเป็นส่วนใหญ่
แต่ในเช้าที่สดใสวันนี้ เจตนินก็โทรมาหาเธอ
เมื่อเธอเห็นเบอร์คนที่โทรเข้ามา ดวงตาของรษิกาก็เป็นประกาย เธอพอจะเดาออกได้ว่าอะไรทำให้เจตนินตัดสินใจที่จะโทรมาหาเธอ
เพราะถึงอย่างไรพวกเขาก็คุยกันแค่เรื่องที่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิจัยเท่านั้นตั้งแต่การให้คำปรึกษาทางการแพทย์ครั้งนั้นสิ้นสุดลง
ก่อนหน้านี้ การเป็นหุ้นส่วนกันของพวกเขาเริ่มต้นอย่างเป็นทางการขณะที่สถาบันวิจัยของตระกูลดำรงกุลยังอยู่ในขั้นตอนการวางแผน
การที่เจตนินโทรมาก็คงเพื่อพูดคุยรายละเอียดเรื่องที่เกี่ยวกับการเป็นหุ้นส่วนกัน
เมื่อคิดได้เช่นนั้น รษิกาก็ไม่สนใจบาดแผลที่เท้าและเดินเข้าไปในห้องทำงานทันที
“ผมหวังว่าจะไม่โทรมารบกวนคุณนะครับ คุณรษิกา” เสียงของเจตนินดังมาจากปลายสายทันทีเมื่อเธอกดรับ น้ำเสียงเขาเจือไปด้วยความปิติยินดี
รษิกายิ้มและตอบไปว่า “ไม่รบกวนเลยค่ะ จากที่คุณโทรมาเช้ามากแบบนี้ คงจะมีเรื่องสำคัญที่อยากคุยกับฉันใช่ไหมคะ? คุณเจตนิน”
ทางปลายสาย เจตนินจงใจเก็บงำเรื่องที่จะพูดเอาไว้โดยตอบเธอมาว่า “คุณคิดว่ายังไงล่ะครับ? คุณรษิกา”
รษิกาตัดสินใจตรงเข้าประเด็นและถามกลับทันที “มีความคืบหน้าเกี่ยวกับการร่วมมือกันของเราใช่ไหมคะ?”
เจตนินยิ้มเรียบๆ และแกล้งเธอต่อไป “ผมอาจจะโทรมาเพราะอยากคุยกับคุณเฉยๆ ก็ได้นะครับ”
“งั้นเราคุยกันเฉยๆ ก็ได้ค่ะ” รษิกาหัวเราะออกมา
อย่างไรแล้ว เธอก็เพิ่งจะพบกับเจตนินไปเพียงสองครั้งเท่านั้น และมันก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับงานทั้งสิ้น
รษิกาไม่เคยคิดว่าตัวเป็นเป็นสาวพราวเสน่ห์ที่เจตนินจะมาชอบพอด้วย
ดังนั้น เธอจึงรู้ดีว่าอีกฝ่ายกำลังแกล้งหยอกล้อเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...