หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 591

ยากจะบอกได้ว่ารษิกากับเลอศิลป์อยู่ในห้องนั่งเล่นนานแค่ไหนก่อนที่โทรศัพท์ของเธอจะดังขึ้น

ลิสาเป็นคนโทรเข้ามา

รษิการีบรับสายทันที

“กลับบ้านหรือยังคะ? คุณรษิกา ถ้ายัง เราไปรับคุณได้นะคะ” เสียงของลิสาส่งตามสายมาในนาทีที่เธอกดรับสาย

รษิกาตอบไปเรียบๆ ว่า “ฉันอยู่บ้านแล้วค่ะ คุณพาเด็กๆ ตรงกลับบ้านมาได้เลย”

จากนั้นลิสาก็พูดกลับมาด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล “อีกอย่าง ผู้ช่วยของคุณเลอศิลป์ก็บอกว่าเขาอยากจะตามเรากลับไปที่บ้านด้วยค่ะ…”

ตอนที่เธอไปรับอชิกับเบนนี่ ไอรดาก็อยู่ที่นั่นเหมือนกัน

เด็กฝาแฝดยืนยันว่าพวกเขาจะกลับบ้านหลังจากไอรดากลับไปแล้ว ลิสาก็เลยไม่มีทางเลือกนอกจากต้องรออยู่ด้วยกัน

ในที่สุดครรชิตก็มาถึง เขาบอกว่าเขาต้องการจะตามมาที่บ้านกับลิสา

เธอตัดสินใจไม่ได้จึงโทรมาหารษิกา

รษิกาชำเลืองมองเลอศิลป์โดยไม่รู้ตัวเมื่อได้ยินเช่นนั้น

เขาทำท่าเหมือนไม่ได้ยินอะไร ดวงตาเขาก็จับจ้องอยู่ที่โทรศัพท์โดยไม่แสดงอาการอะไรออกมาเลย

พอเห็นอย่างนั้น เธอก็ลังเลอยู่พักหนึ่งก่อนจะตอบว่า “ฉันเข้าใจ ให้เขาตามคุณกลับมาก็ได้ค่ะ”

ลิสาถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก เมื่อเธอได้รับอนุญาตจากเจ้านายเรียบร้อยแล้ว เธอตอบตกลงและวางสายไป

เมื่อคิดว่าเธอจะต้องเจอลูกในอีกไม่นานนี้ รษิกาก็หายใจเข้าลึกเพื่อสงบจิตสงบใจ

ผ่านไปสักพัก ประตูบ้านก็เปิดเข้ามา เสียงหัวเราะของเด็กๆ ลอยมาเข้าหูเธอ

เห็นได้ชัดว่าเด็กๆ มีความสุขที่ได้กลับมาที่นี่ด้วยกัน

รษิกากำลังจะเดินเข้าไปรับพวกเขาเหมือนที่เคยทำ