หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 597

ตั้งแต่รษิกากลับมาจนถึงตอนนี้ พวกเขาก็ได้มีปฏิสัมพันธ์ต่อกันมากกว่าที่จักรภพรู้

เท่าที่จักรภพรู้ เลอศิลป์มักจะช่วยเหลือรษิกาแทบจะทุกครั้ง แม้แต่โอกาสในการร่วมมือกันกับตระกูลดำรงกุล ก็เป็นเลอศิลป์ที่ช่วยจัดการให้อยู่เบื้องหลัง

ไม่ว่าความเข้าใจผิดของคนทั้งคู่เมื่อหกปีก่อนจะหยั่งรากลึกแค่ไหนก็ตาม แต่อย่างไรแล้วสิ่งที่เลอศิลป์ทำลงไปทั้งหมด รษิกาก็ควรจะรู้สึกซาบซึ้งใจถึงแม้ว่าเธอไม่คิดจะคืนดีกับเขาแล้วก็เถอะ

ยิ่งไปกว่านั้น เลอศิลป์ยังสร้างโอกาสหลายๆ อย่างให้พวกเขาได้ใช้เวลาดีๆ ร่วมกันอีกด้วย

เท่าที่เขารู้ รษิกาไม่ใช่คนไร้หัวใจ เช่นนั้นแล้วเหตุผลไหนกันล่ะที่ทำให้เธอไม่หวั่นไหวเลย?

เลอศิลป์ขมวดคิ้วแน่นขึ้น ท่าทีของเขาเคร่งเครียดราวกับจะมีสายฟ้าฟาด

ความกังวลใจของจักรภพเป็นคำถามเดียวกับที่เขามีเกี่ยวกับรษิกาเช่นกัน

ก่อนหน้านี้ เมื่อเขาคิดว่ารษิกาละทิ้งไอรดาไปช่วงหนึ่ง เขาก็รู้สึกว่าเธอเป็นคนโหดร้าย

ตอนนี้ แม้ว่าความเข้าใจผิดจะได้รับการแก้ไขไปแล้ว แต่รษิกาก็ยังทำตัวแปลกแยกจากเขา

เป็นอีกครั้งที่เลอศิลป์มีคำถามอยู่ในใจว่ารษิกาเป็นคนโหดร้ายจริงๆ หรือไม่

“ถ้าคุณหมอรษิกาไม่หวั่นไหวจริงๆ แล้วนี่นายใช้เวลาช่วงไปเที่ยวกันยังไงบ้างล่ะ? พวกนายแต่ละคนแยกกันไปเที่ยวหรือเปล่า?” จักรภพอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสัย

เลอศิลป์ส่ายหน้า “ฉันไม่รู้เลยจริงๆ ว่าเธอคิดอะไรอยู่ในหัว ก่อนที่วันหยุดพักผ่อนจะจบลง ฉันรู้สึกจริงๆ นะว่าเธอเริ่มจะเป็นมิตรกับฉันมากขึ้น”

จักรภพพยักหน้าขณะที่เขาเข้าใจได้ว่าชายอีกคนหมายความว่าอย่างไร “นี่หมายความว่าความสัมพันธ์ของพวกนายขึ้นๆ ลงๆ แต่มันก็ยังมีช่วงเวลาที่อ่อนโยนอยู่บ้างใช่หรือเปล่า?”

สิ้นคำนั้น เลอศิลป์ก็พยักหน้าอย่างไม่แยแส

จักรภพรู้สึกได้ว่ากำลังจะปวดหัว ความสัมพันธ์ของพวกเขาดูเหมือนจะไม่สามารถเข้าใจได้เลยจริงๆ

ถ้าเป็นอย่างนั้น พวกเขาแยกจากกันหลังจากได้ใกล้ชิดกันอย่างนั้นได้ไง?

ถ้าเลอศิลป์เองไม่สามารถเข้าใจได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แล้วฉันจะไปเข้าใจความสัมพันธ์ของพวกเขาได้ยังไงกัน? แล้วนี่มัน…