หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 600

เวลาต่อมาาในเช้าวันนั้น เมื่อลิสากลับมาบ้านหลังจากส่งเด็กชายทั้งสองไปโรงเรียนเรียบร้อนแล้ว เธอก็เห็นว่ามีผู้ชายยืนอยู่ตรงหน้าประตูพร้อมกับดอกไม้ช่อใหญ่ในมือซึ่งเขาคนนั้นกำลังกดกริ่งอยู่ เธอจึงงุนงงเป็นอย่างมาก

เธอเคยเจอกับเพื่อนผู้ชายของรษิกาอยู่สองสามคนก่อนหน้านี้ แต่ไม่มีใครเคยส่งดอกไม้มาให้รษิกาเป็นการส่วนตัวเลย

“สวัสดีค่ะ คุณเป็นใครเหรอคะ?” ลิสาถามขณะเข้าไปใกล้ชายคนนั้นด้วยสีหน้าสับสน

ชายคนนั้นได้รับมอบหมายมาจากร้านดอกไม้ให้มาส่งช่อดอกกุหลาบให้กับรษิกา

เขามาถึงได้สักพักหนึ่งแล้วและพยายามจะกดกริ่งอยู่สองสามครั้งแต่ไม่มีใครมาเปิดประตู เมื่อเขากำลังจะกลับไปแล้วค่อยมาใหม่อีกทีช่วงบ่าย เขาก็ได้เจอลิสา

พอได้เห็นท่าทีสงสัยของแม่บ้านคนนี้ เขาก็อธิบายว่า “สวัสดีครับ ผมเป็นคนส่งของมาจากร้านดอกไม้ครับ มีสุภาพบุรุษท่านนึงซื้อดอกไม้จากร้านเราเมื่อเช้านี้และบอกให้มาส่งที่นี่ครับ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ลิสาก็พยักหน้าเล็กน้อยและรับช่อดอกไม้ไปจากชายคนนั้น “อ้อ ขอบคุณค่ะ ฉันจะเอาไปส่งให้นะคะ”

ผู้หญิงคนนั้นเข้าไปในบ้านหลังจากคนส่งของกลับไปแล้ว

ระหว่างนั้น รษิกากำลังเดินไปที่ประตูด้วยความลำบากลำบน เมื่อเธอเห็นลิสาเข้ามาในบ้านพอดี พร้อมกับดอกไม้ช่อโต “นี่อะไรคะ?” เธอถามด้วยความรู้สึกทึ่งๆ

เมื่อคืนนี้เธอนอนไม่หลับเพราะมัวแต่คิดฟุ้งซ่าน เธอจึงตื่นไม่ไหวในเช้าวันนี้ ถ้าเธอไม่ได้ยินเสียงกริ่งประตู ตอนนี้เธอก็คงยังไม่ตื่นก็เป็นได้

ทว่าเสียงกริ่งก็หยุดไปหลังจากเธอเดินมาถึงประตูแล้ว

เมื่อดูจากสถานการณ์ตรงหน้า หญิงสาวเดาว่าคนที่มากดกริ่งคงเป็นคนส่งดอกไม้และลิสาก็มาเจอเขาข้างนอกพอดี

“คุณรษิกา คุณออกมาทำไมคะ? แผลคุณเพิ่งจะปริไปเมื่อวานนี้แล้วคุณก็ต้องพักเพื่อที่แผลจะได้หายไวๆ นะคะ!” ลิสาวางดอกไม้เอาไว้และรีบเข้าไปหารษิกา เธอช่วยพยุงรษิกาไปที่โซฟา

รษิกาจ้องมองดอกกุหลาบสีแดงสดเหล่านั้นและขมวดคิ้วแน่น เธอไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น

เธอไม่รู้เลยว่าใครเป็นคนซื้อดอกไม้มาให้เธอ แถมยังเป็นดอกกุหลาบแดงอีกด้วย

“ฉันเจอคนส่งดอกไม้ที่หน้าบ้านเมื่อครู่นี้ค่ะ เขาบอกว่าคนส่งเป็นสุภาพบุรุษท่านหนึ่ง ถ้าเขาส่งมาถูกที่แล้วล่ะก็ มันคงจะเป็นของคุณแหละค่ะ” ลิสาอธิบายเมื่อเห็นท่าทีงุนงงของรษิกา

ดูเหมือนคุณรษิกาเองก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนส่งมา…