หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 604

เมื่อถึงเวลาเลิกงานในตอนเย็น ครรชิตถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่รอดชีวิตมาได้จนหมดวัน

อย่างที่เขาคาดไว้ เลอศิลป์อยู่ในอารมณ์หงุดหงิดตลอดช่วงบ่ายหลังจากได้รับช่อดอกไม้นั้นมา

จากที่รับใช้เลอศิลป์มาเป็นเวลานาน ครรชิตรู้ทางหนีทีไล่ไม่ให้ไปกวนประสาทเลอศิลป์เข้า อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้ช่วยให้เลอศิลป์เลิกทำหน้าถมึงทึงใส่เขา

ความโชคร้ายคือ ผู้บริหารระดับสูงที่เข้าไปในห้องเพื่อรายงาน พวกเขาทั้งหมดจบลงด้วยการเป็นที่รองรับอารมณ์ของเลอศิลป์

เมื่อออกมา หน้าพวกเขาก็ซีดเหมือนกระดาษเปล่า

เมื่อครรชิตกำลังจะกลับไปทำงานต่อ เขาก็ประหลาดใจเมื่อเลอศิลป์ไม่ต้องการให้เขาทำเช่นนั้น

“ช่วยไปรับไอวี่ แทนฉันหน่อย” เลอศิลป์สั่งก่อนที่เขาจะจากไป

เมื่อเขาเห็นเลอศิลป์เข้าไปในลิฟต์ ครรชิตจึงตั้งสติได้และตอบรับทราบ

ทำไมเขาไม่ไปรับเธอเอง ทั้งที่เขาเองก็เลิกงานก่อนเวลา?

หลังจากรำพึงอยู่ครู่หนึ่ง ครรชิตแอบมองเข้าไปในห้องทำงานของ เลอศิลป์และเห็นว่าช่อดอกไม้ที่เขานำเข้ามาก่อนหน้านี้ไม่ได้ถูกแตะต้อง

ฉันเดาว่าเหตุผลที่คุณเลอศิลป์ไม่ไปรับคุณไอรดา น่าจะเกี่ยวข้องกับดอกไม้แน่ๆ

เลอศิลป์ขับรถออกจากบริษัทและตรงไปที่คชาเรศกรุ๊ป

เนื่องจากจักรภพเป็นคนแนะนำ เลอศิลป์จึงต้องการคำอธิบายถึงปัญหาที่เขาเผชิญอยู่

ที่คชาเรศกรุ๊ป จักรภพเพิ่งทำงานเสร็จและกำลังเตรียมตัวจะขับรถกลับบ้าน

ดังนั้นเขาจึงประหลาดใจที่เห็นรถจี๊ปเชอโรกีที่คุ้นเคยจอดอยู่นอกบริษัทของเขาทันทีที่เขาก้าวออกไป

ถ้าจำไม่ผิด นั่นเป็นหนึ่งในรถของเลอศิลป์ เขามาทำอะไรที่นี่ในเวลานี้?

สองวันติดๆ กันที่เลอศิลป์ชวนฉันออกไปดื่ม ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเว้นแต่ว่าเขามีปัญหากับรษิกาอีกแล้ว