หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 603

เมื่อลิสานำดอกไม้กลับไปที่ร้าน พนักงานก็จำช่อดอกไม้นั้นได้ในทันที แม้แต่การ์ดที่มาพร้อมกับมันก็ไม่ถูกแตะต้อง

“สวัสดีค่ะ เอ่อ...”

ลิสายิ้มออกมาอย่างขอโทษ “ช่วยส่งช่อดอกไม้นี้กลับไปที่ฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ป และให้แน่ใจว่าส่งถึงมือคุณเลอศิลป์เป็นการส่วนตัวด้วยนะคะ”

คำพูดนั้นทำให้คนขายดอกไม้ตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ

ไม่แปลกใจเลยที่ลูกค้าเมื่อเช้าจะดูคุ้นตา เขาไม่เพียงหล่อแต่ยังดูรวยอีกด้วย ถึงอย่างนั้น ฉันก็ไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะเป็นผู้บริหารของฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ป

แต่สิ่งที่เหลือเชื่อยิ่งกว่าก็คือดอกไม้ที่เขาส่งไปกลับถูกปฏิเสธ

ดังนั้น คนขายดอกไม้จึงอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่ามีบางอย่างผิดปกติกับดอกไม้ของเธอหรือเปล่า ดังนั้นเธอจึงถามว่า “ขอทราบได้ไหมคะว่า ดอกไม้ของเรามีอะไรไม่ถูกใจหรือเปล่าคะ?”

ลิสาส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม “ไม่เลยค่ะ เราแค่ส่งคืนด้วยเหตุผลส่วนตัว”

เมื่อพูดจบ ลิสาที่ไม่ต้องการจะอธิบายเพิ่มเติมจึงวางดอกไม้ลงและจากไป

เมื่อมองไปที่ดอกไม้ที่ถูกปฏิเสธ คนขายดอกไม้ที่กำลังสับสนก็เริ่มสงสัยเกี่ยวกับเหตุผลที่พวกเขาส่งดอกไม้คืน

ไม่ใช่แค่คุณเลอศิลป์แสดงถึงความสนใจเธอเท่านั้น แต่เธอยังกล้าที่จะปฏิเสธดอกไม้จากเขาอีกด้วย อะไรที่ทำให้ผู้หญิงคนนี้พิเศษมากกันนะ?

หลังจากครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ คนขายดอกไม้ก็สั่งให้คนส่งของทำตามที่ลิสาแจ้งมา

ในช่วงบ่ายวันนั้น ครรชิตกำลังจะออกไปรับประทานอาหารกลางวัน พนักงานต้อนรับก็เรียกเขา “คุณครรชิต มีชายคนหนึ่งมาส่งดอกกุหลาบที่นี่ และเขายืนยันที่จะส่งดอกกุหลาบให้คุณเลอศิลป์เป็นการส่วนตัว”

แม้จะทำงานตำแหน่งนี้มาเป็นเวลานาน พนักงานต้อนรับก็ไม่สามารถตัดสินใจได้ เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกที่เธอพบกับสถานการณ์เช่นนี้

ครรชิตประหลาดใจเล็กน้อยกับคำพูดของเธอ นึกถึงเลอศิลป์ที่ขอเบอร์ติดต่อร้านดอกไม้เมื่อคืนก่อน

แต่ทำไมดอกไม้ถูกส่งมาที่นี่? และทำไมเขาต้องการส่งดอกไม้ถึงคุณเลอศิลป์เป็นการส่วนตัว?

ผู้หญิงคนนั้น! เธอไม่เพียงปฏิเสธดอกไม้ของฉัน แต่เธอยังส่งดอกไม้กลับมาให้ฉันด้วย!