หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 624

หลังจากเจตนินออกไป รษิกาก็ลุกขึ้นไปหาแจกันมาใส่ช่อกุหลาบ

เมื่อเธอเห็นดอกกุหลาบ เธอก็ต้องพยายามระงับอารมณ์ที่ท่วมท้นออกมาอีกครั้ง

รษิกาชมวดคิ้วเล็กน้อย เธอกลับไปที่โต๊ะพร้อมกับจิตใจที่แสนยุ่งเหยิง จากนั้นเธอก็บบังคับตัวเองให้จดจ่อกับข้อมูลที่แสดงอยู่บนจอคอมพิวเตอร์

แต่เธอก็รับข้อมูลได้ไม่มากเท่าไรแม้จะจ้องหน้าจออยู่นานมากแล้วก็ตามที

เมื่อถึงเวลาเลิกงาน รษิกาก็ตรงกลับบ้านทันทีเพราะไม่อยากทำงานล่วงเวลา

ในที่ทำงาน เธอไม่สามารถหยุดคิดเรื่องดอกกุหลาบบนโต๊ะได้เลย ยิ่งเธอมองพวกมันนานเท่าไร จิตใจเธอก็ยิ่งยุ่งเหยิงมากเท่านั้น

เมื่อมาถึงบ้านและเห็นว่าลิสา อชิ กับเบนนี่ยังไม่กลับบ้าน รษิกาก็ตัดสินใจลงมือทำมื้อค่ำเพื่อให้สมองปลอดโปร่งมากขึ้น

ขณะที่เธอกำลังทำอาหารค่ำอยู่ ประตูบ้านก็เปิดออก

รษิกาวางอาหารลงที่โต๊ะและมองไปที่ประตูพร้อมกับยิ้มออกมา “ลูกรัก!”

ความปิติยินดีฉายชัดในแววตาอชิและเบนนี่เมื่อพวกเขาเห็นว่าเธออยู่ที่บ้าน “แม่ครับ!”

ลิสาเองก็แปลกใจไม่แพ้ดัน “ทำไมวันนี้กลับบ้านเร็วจังเลยคะ? คุณรษิกา”

เมื่อก่อนนี้ ถ้ารษิกาต้องไปทำงาน เธอจะถึงบ้านช้ากว่าคนอื่นๆ อยู่เสมอ

แต่วันนี้ ไม่ใช่แค่รษิกาจะกลับบ้านเร็วกว่าพวกเขาเท่านั้น แต่เธอยังทำอาหารมื้อค่ำอีกด้วย

รษิกายิ้มและพูดว่า “วันนี้ฉันว่างน่ะ ก็เลยกลับมาก่อน อาหารเย็นพร้อมแล้วนะ! ล้างมือแล้วมากินกันเลย เดี๋ยวจะเย็นชืดเสียหมด!”

“โอเค!” อชิกับเบนนี่รีบวิ่งไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างมือ หลังจากนั้น พวกเขาก็วิ่งกลับมาที่โต๊ะอาหารและนั่งประจำที่

ขณะที่ทานอาหารอยู่ อชิกับเบนนี่ก็คิดถึงบาดแผลของรษิกา “แม่ครับ แผลของแม่เป็นไงบ้าง?”