หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 658

รษิกาหัวเราะเมื่อได้ยินเมธินีบ่น

เมธินีดึงเด็กๆ เข้ามากอดและพูดพลางถอนหายใจ “เดือนนี้วุ่นวายมากเลย แต่ฉันก็รู้สึกดีขึ้นมามากหลังจากได้เจอเด็กสองคนนี้”

พอพูดจบแล้ว เธอก็จูบแก้มของเด็กชายอย่างแรงเพียงเพื่อจะถูกพวกเขาผลักไสด้วยความไม่ชอบใจนัก

“ไว้พรุ่งนี้ออกไปเล่นด้วยกันใหม่นะ! เราไม่ค่อยได้ใช้เวลาด้วยกันเท่าไรเลยตั้งแต่พวกเธอกลับมา พรุ่งนี้ฉันหยุดงาน ฉันจะพาพวกเธอไปเที่ยวกันทั้งวันเลย” เมธินีแนะนำด้วยความคาดหวัง

ดวงตาของเด็กชายทั้งสองเป็นประกายเมื่อได้ยินว่าจะได้ออกไปเล่นข้างนอก พวกเขาหันไปมองรษิกาทันทีเพื่อฟังคำตอบจากแม่

รษิการู้สึกขัดแย้งเมื่อได้เห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวังจากคนทั้งสาม “เกรงว่าจะไม่ได้ซะแล้วล่ะ”

เมื่อคำพูดเหล่านั้นออกมาจากปากเธอ ทั้งสามคนก็เศร้าหมองไปโดยพร้อมเพรียงกัน

เมธินีจ้องมองรษิกาด้วยสีหน้าข้องใจ “อย่าบอกนะว่าพรุ่งนี้เธอต้องทำงานน่ะ”

รษิกาส่ายหน้า “เปล่า” นั่นเป็นคำเดียวที่เธอตอบออกมา ยิ่งทำให้เมธินีสับสนมากขึ้นกว่าเดิม

“แล้วอะไรล่ะ? พูดมาสิ ไม่มีอะไรที่เราบอกกันไม่ได้นี่นา”

สีหน้าของรษิกาเปลี่ยนไปเล็กน้อย และเธอก็มองเด็กๆ ด้วยสายตาที่เป็นกังวล

เด็กชายทั้งสองดูอยากรู้อยากเห็นเหมือนกับเมธินี

เมื่อเห็นอย่างนั้น รษิกาก็ส่ายหน้าอย่างหงุดหงิดใจ

คอนเสิร์ตจะมีขึ้นในวันพรุ่งนี้ และเธอก็ยังไม่ได้บอกเด็กๆ เรื่องนี้เลย

สีหน้าของพวกเขาบอกอย่างชัดเจนว่าจะไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆ ถ้าเธอไม่มีเหตุผลที่ดีมากพอ

แต่รษิกาก็กลัวว่าเพื่อนรักของเธอจะเข้าใจผิดถ้าบอกว่าเธอจะไปดูคอนเสิร์ตกับเลอศิลป์