รษิกายิ้มตอบให้ไอรดาก่อนจะเงยหน้ามามองเลอศิลป์
เขาสวมชุดสูทสั่งตัดสีดำ และผมของเขาก็ใส่เจลแต่งผมมาด้วย เผยให้เห็นรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาของเขา
เมื่อพวกเขาสบตากัน ความเป็นปรปักษ์ในดวงตาเลอศิลป์ก็ดูลดลงไปมาก “อรุณสวัสดิ์ครับ”
รษิกาเม้มปากและพยักหน้าตอบ “อรุณสวัสดิ์ค่ะ ทำไมคุณถึงได้…”
ไอรดาตอบคำถามออกมาอย่างตื่นเต้นก่อนที่รษิกาจะถามจบเสียอีก “หนูกับพ่อมารับคุณที่นี่ค่ะ!”
ขณะที่พูดอยู่นั้น เธอก็มองเข้าไปในบ้านด้วยความอยากรู้อยากเห็น “อชิกับเบนนี่ไปไหนล่ะคะ? ยังนอนกันอยู่เหรอ?”
รษิกาก้มลงมามองและลูบหัวเด็กหญิง จากนั้นเธอก็เงยหน้ามามองชายตรงหน้าก่อนจะเบี่ยงตัวหลบไปให้ทั้งคู่เข้ามาในบ้าน “พวกเขาตื่นกันแล้วและกำลังเตรียมตัวกันอยู่ข้างบน ไม่นานก็ลงมาแล้วล่ะจ้ะ เข้ามาในบ้านก่อนสิไอวี่ หนูมารอข้างในก่อนก็ได้
ไอรดาพยักหน้าและดึงเลอศิลป์เข้าไปในบ้าน
ขณะที่พวกเขาเดินผ่านรษิกาไป เลอศิลป์ก็ส่งสายตาที่ดูลึกลับให้กับรษิกา
เมื่อเห็นอย่างั้น รษิกาก็ขมวดคิ้วและหรี่ตามองโดยไม่ได้พูดอะไร
ฉันบอกว่าฉันจะพาเด็กๆ ไปที่นั่นเอง เขาตอบตกลงกับเรื่องนั้นเสียด้วยซ้ำ แล้วตอนนี้เขากลับมารับฉันที่บ้านเนี่ยนะ? ฉันปฏิเสธก็ไม่ได้ด้วยซ้ำเพราะเขาพาไอรดามากับเขาด้วย
เมื่อสองวันก่อน เธอรู้สึกลังเลตอนที่เลอศิลป์ยินดีที่จะประนีประนอมกับเธอ แต่เมื่อคิดย้อนไป เธอก็เสียใจที่รู้สึกอย่างนั้น
ชัดเจนว่าเขายังคงบงการคนอื่นอยู่ร่ำไป!
หลังจากบอกพวกเขาให้นั่งลงในห้องนั่งเล่นก่อนแล้ว เธอก็รินน้ำมาให้พวกเขาด้วยความสุภาพก่อนที่จะกลับไปในครัวเพื่อเตรียมมื้อเช้าให้เด็กๆ ต่อ
ไม่นานหลังจากนั้น อชิกับเบนนี่ก็ลงบันไดมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...