หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 664

รษิกาไม่ได้ซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้เด็กๆ เลยหลังจากกลับมาที่ประเทศนี้ เสื้อผ้าที่พวกเขามีส่วนมากจะเป็นเมธินีที่ซื้อมาให้

เลอศิลป์นั้นยิ่งมีประสบการณ์ซื้อเสื้อผ้าให้เด็กๆ น้อยกว่าเธอเสียอีก

เมื่อเห็นร้านค้ามากมายในแผนกเสื้อผ้าเด็กแล้วเขาก็รู้สึกหนักใจ เขาจึงปล่อยให้เด็กๆ เลือกเสื้อผ้าเองตามต้องการ

“คุณรษิกา!” ไอรดาดึงแขนเสื้อรษิกา

รษิกามองตามสายตาของเด็กหญิงไปด้วยความงุนงงและเห็นร้านที่ตกแต่งอย่างเรียบง่าย เสื้อผ้ามากมายในร้านนั้นเป็นชุดของเด็กและผู้ใหญ่ที่เหมือนกัน

ชัดเจนว่าร้านนั้นขายชุดที่เข้าคู่กัน

เพราะว่าพวกเขาอยู่ในห้างสุดหรู เสื้อผ้าที่เข้าคู่กันหลายชุดจึงเป็นชุดที่เป็นทางการ

นี่เป็นครั้งแรกที่ไอรดาได้เห็นเสื้อผ้าที่เหมือนกันของเด็กและผู้ใหญ่ เธอตื่นเต้นมากเมื่อนึกภาพเธอกับรษิกาสวมชุดที่เหมือนกัน

แต่รษิการู้สึกลังเลเล็กน้อย

เธอเดาได้อยู่พอสมควรว่าเด็กหญิงคิดอะไรอยู่ แต่เธอก็ได้รับหน้าที่ใหญ่ในการช่วยเลือกเสื้อผ้าให้เด็กหญิงตัวน้อย ถ้าเธอสวมเสื้อผ้าที่เข้าคู่กันกับไอรดา ผู้คนก็คงจะเข้าใจความสัมพันธ์ของพวกเธอผิดไปอย่างไม่ต้องสงสัยเลย

“ไอวี่จ๋า เราไปดูร้านอื่นกันดีไหมจ๊ะ?” เธอโน้มตัวลงมาและพยายามจะเบนความสนใจของไอรดา

แต่ไอรดาไม่ยอมหยุดจ้องมองร้านนั้น ดวงตาที่เป็นประกายของเธอฉายแววคาดหวังอย่างชัดเจน

นี่ก็เป็นครั้งแรกสำหรับอชิกับเบนนี่เหมือนกันที่ได้เห็นเสื้อผ้าเข้าคู่กันอย่างนั้น พวกเขาเหลือบมองเลอศิลป์ด้วยความคาดหวังเล็กน้อย แต่พวกเขาก็ไม่กล้าพูดออกไป

เมื่อเห็นเด็กๆ ไม่ยอมขยับไปไหน รษิกาก็มองเลอศิลป์อย่างสิ้นหวังเพื่อขอความช่วยเหลือจากเขา

เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น รษิกาจึงเดินตามเด็กหญิงไปข้างใน ฉันหวังว่าเธอจะไม่ร้องขออะไรที่ประหลาดมากนักนะ

พวกเขาเป็นครอบครัวที่ดูดีมากที่สุดที่เธอเคยเจอมาตั้งแต่ทำงานที่นี่ ถ้าฉันได้รับอนุญาตให้ถ่ายรูปพวกเขาด้วยกันและแขวนไว้ที่ทางเข้าร้าน เราคงขายดิบขายดีมากอย่างไม่ต้องสงสัยเลย!