หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 665

รษิกาขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอกำลังจะอธิบายกับไอรดาว่าเสื้อผ้าที่เข้าคู่กันนั้นควรจะใส่กับพ่อและแม่ของเธอมากกว่า แต่พนักงานก็ทำให้เธอพูดออกไปไม่ได้

“ตาถึงมากเลยจ้ะ หนูน้อย! ชุดนี้เป็นเดรสที่เข้าคู่กันและเหมาะกับหนูกับคุณแม่มากๆ เลย!”

รษิกาอึ้งไป เธอเหลือบมองไอรดาก่อนจะเบนสายตาไปมองพนักงานด้วยความอยากจะปฏิเสธคำกล่าวนั้น

แต่เธอก็ต้องแปลกใจเพราะก่อนที่เธอจะได้พูดออกไป เด็กหญิงก็กอดแขนเธอเขาไว้และถึงกับเรียกเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานว่า “แม่คะ!”

ในตอนนั้น รษิกาไม่รู้จะตอบโต้อย่างไรดี

ในอีกด้านหนึ่ง ไอรดานั้นเต็มไปด้วยความคาดหวัง พ่อบอกว่าเขาจะทำให้คุณรษิกาเป็นแม่ฉันให้ได้ มันก็น่าจะดีถ้าฉันเรียกเธอว่าแม่ในตอนนี้เลย!

รษิกานิ่งอึ้งไปพักใหญ่ เมื่อเธอตั้งสติได้ เธอก็หันไปมองเลอศิลป์ด้วยความสงสัยว่าเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไร

เลอศิลป์รักไอวี่มาก ฉันพนันได้เลยว่าแม่ที่แท้จริงของไอวี่คงจะเป็นคนสำคัญมากๆ ในใจเขา เขาอาจจะแก้ไขคำพูดที่ผิดพลาดของไอวี่ในเร็วๆ นี้

เลอศิลป์ขมวดคิ้วเมื่อสบตากับเธอ หลังจากเงียบไปพักหนึ่ง เขาก็เข้าไปหาไอรดาด้วยสีหน้าไร้อารมณ์และก้มลงมองลูกสาว “ระวังคำพูดหน่อยนะ ไอวี่”

ไอรดาไม่คิดว่าความพยายามที่จะช่วยพ่อของเธอตามจีบรษิกานั้นจะทำให้เธอถูกพ่อดุ

“ไม่! หนูอยากให้คุณรษิกามาเป็นแม่ของหนู” ไอรดาตาแดงก่ำ เธอพึมพำอย่างเจ็บปวดใจเมื่อได้ยินเสียงดุของพ่อและยังมองพ่อด้วยสายตากล่าวโทษ “ก็พ่อบอกว่า…”

เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะคายความลับออกมาอีกแล้ว เลอศิลป์จึงพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า “อย่าทำให้คุณรษิกาลำบากใจสิไอวี่ ถ้าหนูชอบชุดนั้น พ่อจะซื้อให้หนูก็ได้”

พนักงานยืนที่อยู่ข้างๆ นั้นไม่คาดคิดว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจะซับซ้อนเช่นนี้ “คุณคะ ร้านของเขาขายเสื้อผ้าเป็นชุดคู่น่ะค่ะ…”