หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 667

ฝนทิพย์และหิรัญตามรษิกากับคนอื่นๆ อยู่พักหนึ่ง เมื่อเห็นพวกเขาเข้าไปในสถานที่จัดคอนเสิร์ต ฝนทิพย์ก็หงุดหงิดและถ่ายรูปไว้สองสามรูปก่อนจะส่งไปให้อัญชสา

อัญชสาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟอยู่แล้วเมื่อเห็นรูปสองรูปแรกที่เพื่อนเธอส่งมาให้ พอได้รับรูปเลอศิลป์กับรษิกาเข้าไปในหอประชุมที่มีชื่อเสียงมากในเมืองพร้อมกับลูกสามคน ความคิดในหัวของเธอก็สั่นราวกับว่ากำลังจะระเบิด

เธอรู้ว่าจะมีงานคอนเสิร์ตที่หอประชุมในวันนั้นเพราะเธอขอให้คนช่วยซื้อบัตรคอนเสิร์ตนั้นมาให้เธอสองใบ และบัตรพวกนั้นก็ซื้อมาเพื่อเธอกับเลอศิลป์

แต่เลอศิลป์ปฏิเสธคำชวนของเธอโดยไม่ให้เหตุผลใดเลย

อัญชสาได้แต่โน้มน้าวตัวเองว่าเขาคงจะยุ่งอยู่กับงาน ดังนั้นเธอเลยเอาบัตรคอนเสิร์ตที่ว่านั่นให้เพื่อนรักของเธอไป

แต่เธอไม่คาดคิดเลยแม้แต่น้อยว่าชายคนนั้นปฏิเสธเธอเพราะเขาอยากจะไปดูคอนเสิร์ตกับรษิกา

อัญชสากำลังจะเสียสติไปขณะที่จ้องมองรูปพวกนั้น และฝนทิพย์ก็โทรเข้ามาหาเธอ

เธอรับสายด้วยความหงุดหงิดใจ เพียงเพื่อจะได้ยินเสียงที่ไม่พอใจของฝนทิพย์

“นี่คุณเห็นรูปแล้วหรือยัง? อัญชสา”

“คุณไปเจอพวกเขาที่ไหนกัน?” อัญชสาถามด้วยเสียงที่ลอดผ่านไรฟันออกมา

ฝนทิพย์เล่าให้เธอฟังคร่าวๆ ว่าได้เห็นอะไรมาบ้างในช่วงบ่ายวันนี้ พอเธอเล่าจบแล้ว เธอก็พูดด้วยความโมโห “รษิกาล้ำเส้นมากเกินไปแล้วนะ! เธอไม่สนใจคุณเลยสักนิด! คุณศศิตาเองก็เตือนเธอไปแล้วก่อนหน้านี้ แต่แทนที่จะกลับตัวกลับใจ เธอดันยิ่งเข้าใกล้เลอศิลป์กับไอวี่มากขึ้นไปอีก”

ฉันลงทุนลงแรงโน้มน้าวคุณศศิตาให้ไปเตือนนังรษิกา แต่กลับดูเหมือนว่ามันจะไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย

บางทีรษิกากับไอวี่อาจจะรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างพวกเธอแล้วก็ได้! และฉันรู้ว่าเลอศิลป์ก็กำลังสืบเรื่องอุบัติเหตุนั้นอยู่ ถ้าเขารู้ความจริงขึ้นมา ไม่ต้องสงสัยเลยว่าฉันจะต้องเสียเขาไปแน่ๆ!