หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 678

ไอรดาเบะปากและหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด “หนูเล่นกับฝาแฝดก็ได้ หนูไม่ต้องให้คุณดูแลหรอกค่ะ คุณรษิกา”

รษิการู้สึกปวดหัวเมื่อเด็กหญิงยังคงยืนยันว่าจะอยู่ที่นี่ต่อ เธอตัดสินใจจะลองเข้าหาด้วยวิธีอื่นและพูดอย่างอ่อนโยนว่า “ทำไมไม่มาวันหลังล่ะจ๊ะ? ไอวี่ ฉันแน่ใจว่าตอนนั้นฉันจะอยู่เป็นเพื่อนหนูได้ วันนี้ฉันไม่มีเวลาเลยจริงๆ”

เมื่อเด็กหญิงกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง เลอศิลป์ก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน “ไอวี่ คุณรษิกาเขาบอกแล้วว่ายุ่งมาก อย่ารบกวนเธอไปมากกว่านี้เลยลูก”

เพราะรษิกาเอ่ยถึงตระกูลดำรงกุลเมื่อครู่นี้ น้ำเสียงของเขาจึงค่อนข้างห่างเหิน

ไอรดาตกใจกับน้ำเสียงเย็นชาของพ่อเธอจึงเบิกตากว้างอย่างไร้เดียงสาและไม่กล้าจะพูดอะไรออกมาขณะที่จ้องมองรษิกาอย่างน่าสงสาร

ลมหนาวพัดมาจนอชิกับเบนนี่หายง่วง พวกเขาเองก็ผงะไปกับน้ำเสียงของพ่อพวกเขาเช่นกัน

เด็กชายทั้งสองคนมองน้ากัน ต่อไปนี้เราไม่ควรทำให้พ่อต้องหงุดหงิด เขาดุมากเลย!

รษิกาไม่พอใจกับท่าทีที่เข้มงวดของเลอศิลป์ เธอขมวดคิ้วตอบไปว่า “ไอวี่ยังเด็กมากนะคะ อย่าระบายความหงุดหงิดกับเธอสิ แล้วก็ระวังน้ำเสียงของคุณหน่อย”

เลอศิลป์รู้สึกไม่อยากฟังเธอ

เธอเป็นคนที่ต้องการความช่วยเหลือจากฉัน แล้วตอนนี้พอฉันช่วยเธอแล้ว เธอกลับวิจารณ์การใช้น้ำเสียงของฉันแทนเหรอ?

ไอรดารู้ว่ารษิกาหนุนหลังเธออยู่และพยักหน้าเห็นด้วยในทันทีขณะที่ฮึดฮัดใส่พ่อของเธอ

เมื่อเห็นว่าทั้งสองคนรวมตัวกันต่อต้านเขา เลอศิลป์ก็กุมขมับและพยายามระงับความโกรธเอาไว้ น้ำเสียงของเขาอ่อนลงและพูดว่า “อย่าวุ่นวายเลย คุณรษิกาตัวเปียกโชกขนาดนี้ เธอจะเป็นหวัดถ้ายังอยู่ข้างนอกนานกว่านี้อีกหน่อย ไอวี่ บอกลาคุณรษิกาซะแล้วปิดประตูรถด้วย”