หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 696

เมื่อรษิกาดูเวลาที่หน้าจอโทรศัพท์ของเธอและพบว่ามันเป็นเวลาเที่ยงวันแล้ว เธอจึงนึกได้ว่าลืมคุยเรื่องอาหารกลางวันกับอชิและเบนนี่ก่อนที่เธอจะออกมาจากบ้าน

“ขอโทษนะคะ ฉันขอตัวออกไปโทรศัพท์หน่อย” รษิกากล่าวขอโทษขณะที่เธอลุกขึ้นยืน

เจตนินไม่แน่ใจนักว่าเธอจะโทรหาใคร แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจ เจตนินเพียงแค่พยักหน้าและมองดูเธอเดินไปที่มุมสงบมุมหนึ่งของร้านอาหาร

อชิและเบนนี่ที่กำลังดูโทรทัศน์อยู่กับไอรดาที่บ้านตอนที่พวกเขาได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

พวกเขารู้ว่ามีเพียงแม่ของพวกเขาเท่านั้นที่โทรเข้าโทรศัพท์บ้าน เด็กๆ ทั้งสามจึงรีบวิ่งไปรับโทรศัพท์ทันที

“แม่ครับ เมื่อไรแม่จะกลับมาครับ? ตอนนี้ไอวี่มาเล่นกับพวกเราที่บ้าน! พวกเราเลยอยู่เป็นเพื่อนเล่นกับเธอนะครับ!” เบนนี่เอ่ยถามขึ้นขณะที่ชำเลืองมองไปยังไอรดา

จากนั้นเขาก็ส่งโทรศัพท์ให้กับไอรดาและส่งสัญญาณให้เธอพูดอะไรสักอย่าง

“สวัสดีค่ะคุณรษิกา!” ไอรดาเปล่งเสียงออกมาพร้อมรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า

หัวใจของรษิกาอ่อนยวบเมื่อเธอได้ยินเสียงที่แสนน่ารักน่าเอ็นดูของไอรดา “สวัสดีจ้ะไอวี่! วันนี้มาที่บ้านฉันทำไมเหรอจ๊ะ?”

“ก็คุณรษิกาเปียกฝนเมื่อวาน หนูเป็นห่วงว่าคุณจะไม่สบาย หนูเลยมาเยี่ยมคุณค่ะ!” ไอรดาตอบ

“ฉันต้องขอโทษหนูด้วยนะไอวี่ แต่ฉันคงไม่น่าจะได้กลับบ้านเร็วๆ นี้ เดี๋ยวฉันจะให้คนเอาอาหารไปส่งให้หนูนะ โอเคไหม?” รษิกาเอ่ยขอโทษเด็กน้อย

“โอเคค่ะ!” ไอรดาตอบพลางพยักหน้า

รษิกากำชับอชิและเบนนี่ให้ดูแลไอรดาให้ดีก่อนที่จะวางสาย หลังจากนั้นเธอก็ภาวนาขอให้เมธินีไม่ติดงานอะไรขณะที่กดโทรออกไปหาเพื่อนสาวของเธอ

“ว่าไงรษิกา มีอะไรหรือเปล่า?” เมธินีกดรับสายอย่างรวดเร็ว

“เธออยู่บ้านหรือเปล่า?” รษิกาถาม