หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 709

เกมเริ่มต้นขึ้นโดยที่รษิกาและเลอศิลป์อยู่ตรงกลาง ส่วนอชิและเบนนี่ยืนขนาบข้างคนละฝั่งคนทั้งสอง

“ไฟเขียววิ่ง… ไฟแดงหยุด!”

ไอรดายืนรออยู่ครู่หนึ่งเพื่อให้ทุกคนได้มีเวลาก้าวเท้าก่อนที่เธอจะหันกลับมาอย่างรวดเร็ว

แม้ว่าผู้ใหญ่ทั้งสองคนจะหยุดนิ่งได้ในทันที แต่เด็กชายทั้งสองนั้นเสียการทรงตัวและยืนโอนเอนเล็กน้อยก่อนที่จะหยุดนิ่ง

โชคดีที่ไอรดาอยากให้พวกเขาทั้งหมดยังคงเล่นเกมด้วยกันต่อไป เธอจึงไม่ได้ทักท้วงอะไรและรีบหันกลับไป

เมื่อเกมเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง รษิกาก็อดคิดไม่ได้ว่าเด็กชายทั้งสองนั้นสนุกกับเกมมากเกินไป จนดูเหมือนว่าเด็กทั้งสองนั้นขยับเข้ามาใกล้กับเธอและเลอศิลป์มากขึ้นเรื่อยๆ

เธออดไม่ได้ที่จะมองอชิที่อยู่ถัดจากเธอ

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนสมาธิทั้งหมดของอชิจะอยู่ที่ไอรดาที่ยืนอยู่ทางด้านขวา

ดูเหมือนว่าที่เด็กชายกำลังเบี่ยงตัวมาเบียดเธอนั้นเพียงเพราะเขากระตือรือร้นที่จะแตะให้โดนตัวไอรดา

เมื่อเห็นดังนั้นรษิกาก็ถอนใจเบาๆและขยับตัวไปทางเลอศิลป์เล็กน้อยเพื่อให้มีที่ว่างสำหรับอชิ

ขณะเดียวกัน เลอศิลป์เองก็สังเกตเห็นสิ่งเดียวกันแต่เป็นกับเบนนี่ เบนนี่ดูมีท่าทีแปลกๆ แต่ฉันก็ไม่แน่ใจเท่าไรนัก แต่ถ้าสุดท้ายแล้วเขาอยากจะชนะ เขาก็น่าจะวิ่งตรงไปข้างหน้า แต่เบนนี่กลับขยับเบียดมาทางฉันอยู่ตลอดเวลา

แม้ว่าเลอศิลป์จะไม่รู้ว่าเบนนี่ทำอย่างนั้นทำไม แต่เขาก็ก้าวเท้าขยับไปทางรษิกาโดยไม่รู้ตัวเพื่อหลีกทางให้เบนนี่

ในขณะที่ผู้ใหญ่ทั้งสองคนกำลังสาละวนอยู่กับการหลีกทางให้เด็กชายทั้งสองอยู่นั้น ไอรดาก็หมุนตัวกลับมาและตะโกนว่า “ไฟแดงหยุด!”

อชิที่บังเอิญก้าวขาขณะที่ไอรดาตะโกน เขาเสียการทรงตัวและยืนเซเล็กน้อย

รษิกาขมวดคิ้ว เธอไม่ได้สนใจว่าเธอจะชนะเกมนี้หรือไม่แต่เธอกังวลว่าพื้นที่นั้นจะแคบเกินไปทำให้อชินั้นเสียการทรงตัว เธอค่อยๆ ขยับตัวไปทางเลอศิลป์อย่างระมัดระวังเพื่อให้อชิมีพื้นที่

ถ้าไอรดาไม่หันกลับไป ฉันคิดว่าตัวเองคงไม่สามารถยืนแบบนี้ได้นานนัก