หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 710

รษิกานั้นได้ยินเสียงเด็กๆ ไม่ชัดเจนนัก และเธอไม่อาจห้ามความรู้สึกแปลกๆ ที่ก่อตัวขึ้นในหัวใจของเธอ แต่อย่างไรก็ตามไม่นานนักเธอก็รู้สึกผิดขึ้นมาแทน

เมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้วเธอเพิ่งจะทะเลาะกับผู้ชายที่อยู่ข้างเธอคนนี้

และตอนนี้เธอกลับเสียการทรงตัวและตกอยู่ในอ้อมกอดของเลอศิลป์ขณะที่พวกเขากำลังเล่นเกมกับเด็กๆ

สำหรับคนอื่นๆ การกระทำของเธออาจดูเหมือนว่าเธอจงใจ

เธอเท่านั้นที่รู้ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้นเป็นอุบัติเหตุที่เกิดจากตัวของเธอเอง

แต่ถ้าฉันพยายามจะอธิบายทุกอย่างที่เกิดขึ้นในตอนนี้ มันจะยิ่งทำให้ตัวฉันดูมีพิรุธมากขึ้นเท่านั้น

เธอเอนตัวซบอยู่ในอ้อมกอดของชายผู้นั้นนิ่งๆ อารมณ์ภายในจิตใจตอนนี้ของเธอปั่นป่วนวุ่นวาย

ตรงกันข้าม ไอรดานั้นยังคงหมกมุ่นอยู่กับการเล่นเกม เธอเอ่ยขึ้นอย่างหนักแน่นว่า “ทุกคนอย่าขยับ!”

อชิและเบนนี่ขานรับคำสั่งนั้นทันที

เมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบรับจากผู้ใหญ่ทั้งสองคน ไอรดาก็ทำทีจ้องมองพวกเขาทั้งคู่ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“รับทราบ”

เสียงทุ้มต่ำของเลอศิลป์ดังขึ้นที่ข้างหูของเธอ

แววตาของรษิกาเป็นประกายด้วยความประหลาดใจ

ถ้าฉันเชื่อไอวี่และยังนิ่งอยู่แบบนี้ ฉันก็ต้องอยู่ในอ้อมเขาของเขาต่อน่ะสิ… ที่แย่ไปกว่านั้นยังมีสายตาของเด็กๆ ที่จ้องมองอยู่อีกด้วย…

เมื่อคิดได้เช่นนั้น เธอก็รู้สึกไม่พอใจ รษิกาพยายามดิ้นเพื่อให้หลุดออกจากอ้อมแขนของเลอศิลป์ แต่เขากลับกอดเธอแน่นขึ้นไปอีก

“ไอวี่ยังรอคำตอบจากคุณอยู่นะ” เลอศิลป์กระซิบเสียงต่ำขึ้นที่ข้างหูเธออีกครั้ง

เมื่อได้ยินเช่นนั้น รษิกาก็ตัวแข็งทื่ออีกครั้ง

เธอแทบจะสัมผัสได้ถึงสายตาของไอรดาที่จ้องมองเธอ

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นเขายิ้มแบบนี้…