หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 716

“แม่ครับ!”

เด็กๆ ที่กำลังกังวลอยู่กับความสัมพันธ์ของผู้ใหญ่ทั้งสองคนที่อยู่ในบ้าน พวกเขาไม่มีอารมณ์ที่จะเล่นอะไรกัน ทันทีที่พวกเขาเห็นรษิกา เด็กๆ ก็รีบวิ่งเข้ามาหาเธอทันที

รษิกาลูบหัวเด็กๆ ด้วยรอยยิ้ม แต่สีหน้าของเธอนั้นไม่ค่อยจะสู้ดีนัก

ไอรดาเอียงคอมองดูสีหน้าของรษิกาด้วยความสงสัยอยู่ครู่หนึ่ง เธอมองไปทางด้านหลังของรษิกา และไม่เห็นวี่แววว่าพ่อของเธอจะเดินออกมาจากในบ้านแต่อย่างใด

“คุณพ่อแกล้งอะไรคุณหรือเปล่าคะ? คุณรษิกา” เธอเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัย

การกล่าวถึงชายผู้ที่ยังคงอยู่ในบ้านทำให้รษิกาหน้าบึ้ง แต่เธอก็ส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้ม “เปล่าจ้ะ”

ไอรดามองเธอด้วยแววตาที่แสดงความสงสัยอย่างชัดเจน “แล้วถ้าอย่างนั้น คุณพ่ออยู่ไหนล่ะคะ?”

รษิกาหันไปมองทางห้องนั่งเล่นก่อนที่จะเอ่ยตอบเด็กหญิง “เขาตื่นแล้วล่ะจ้ะ บางที… เขาอาจจะนั่งอยู่ที่โซฟาในห้องนั่งเล่น”

พูดจบรษิกาก็หลบสายตาเด็กหญิงและเปลี่ยนหัวข้อสนทนา

แต่ทว่า ไอรดาไม่ปล่อยให้เธอได้มีโอกาสทำเช่นนั้น เธอยังคงเซ้าซี้ถามต่อว่า “แล้วคุณรักษาอาการนอนไม่หลับของคุณพ่อได้ไหมคะ คุณรษิกา?”

รษิกาถึงกับสำลักออกมา

เนื่องจากเลอศิลป์ตื่นขึ้นมาอย่างกะทันหันและปฏิกิริยาของเขาหลังจากนั้นทำให้เธอไม่มีโอกาสที่จะจับชีพจรเขาได้ เธอไม่ทราบถึงสาเหตุของการนอนไม่หลับของเขา นับประสาอะไรกับการที่จะรักษาเขาให้หาย

ดังนั้น คำถามของเด็กหญิงทำให้รษิกาตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ดูเหมือนเด็กหญิงจะพอเดาออกว่ารษิกาไม่สามารถตอบคำถามได้ ไอรดามองรษิกาอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะเอ่ยอย่างหนักแน่นว่า “คุณรษิกาโดนคุณพ่อแกล้งมาแน่นอน!”

ไม่อย่างนั้น เหตุใดเธอจึงตอบคำถามของฉันไม่ได้ล่ะ อย่างน้อยที่สุด คุณรษิกาต้องตอบได้ว่ารักษาได้หรือไม่ได้ ตอนนี้ท่าทางของเธอบ่งบอกว่าเธอไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะตรวจดูอาการของพ่อเธอเลยด้วยซ้ำ พวกเขาน่าจะทะเลาะกันอีกแล้ว!

ด้วยเหตุผลบางอย่าง ไอรดาอยู่ข้างฉันมากพอที่จะเชื่ออย่างสนิทใจว่าพ่อของเธอต้องเป็นฝ่ายที่แกล้งฉัน เธออยู่ข้างฉันโดยไม่ถามถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย