หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 737

รษิกาหวั่นไหวเมื่อได้ยินหาญชัยพูดเช่นนั้น “ฉันเข้าใจค่ะ ขอบคุณนะคะ ศาสตราจารย์”

หาญชัยไม่อาจทนได้เมื่อเห็นเธอโดนชาวเน็ตใส่ร้ายในโลกออนไลน์ เขามีน้ำเสียงอ่อนลงเล็กน้อยเมื่อพูดสอนเธอ “ในเมื่อตอนนี้ทุกคนรู้แล้วว่าคุณเป็นลูกศิษย์ของผม คุณก็ต้องลงแรงและใช้ความสามารถให้เต็มที่ อย่าทำให้ผมผิดหวังนะ”

รษิกายิ้ม “ฉันจะทำให้ดีที่สุดเลยค่ะ”

“ผมเชื่อในตัวคุณ” หาญชัยให้กำลังใจเธอ “อีกอย่าง ลูกชายบ้านดำรงกุลน่ะ เราก็ไม่ได้แย่หรอกนะ คุณรู้ไหม…”

“ศาสตราจารย์!” รษิการีบตัดบทเขาทันทีเพราะรู้ว่าเขากำลังจะพูดอะไรออกมา “ฉันจะต้องไปทำอาหารเช้าให้อชิกับเบนนี่ก่อน เอาไว้ค่อยคุยกันคราวหน้านะคะ”

หาญชัยชะงักไปเมื่อพูดถึงเด็กชายทั้งสองคน “ก็ได้ ฝากทักทายเด็กๆ แทนผมด้วยนะ”

“โอเค” หญิงสาวตอบก่อนที่จะชะงักไปพักหนึ่ง “ฝากขอบคุณทุกคนแทนฉันด้วยค่ะ”

หาญชัยตอบรับในทันที

จากนั้นทั้งสองก็วางสาย

เสียงเคาะประตูดังขึ้นทันทีที่วางสายไป

รษิกาเหลือบมองเวลาก่อนจะลุกจากเตียง เธอเปิดประตูมาเจออชิกับเบนนี่ยืนอยู่ข้างนอกห้อง

“แม่ไม่สบายหรือเปล่าครับ?” พวกเขาถามและจ้องมองมาที่เธอ

เด็กๆ มักจะได้ทานมื้อเช้ากันแล้วในเวลานี้ แต่พวกเขารออยู่นานกว่าปกติในเช้าวันนี้เพียงเพื่อจะได้เห็นว่ายังไม่มีมื้อเช้า และแม่ก็ยังไม่ออกจากห้องมาเลย

ดังนั้นพวกเขาจึงขึ้นมาดูเพราะเป็นห่วงรษิกาว่าจะไม่สบายหรือเปล่า

“แม่ขอโทษที่ให้รอนะลูก พอดีแม่ติดสายอยู่กับศาสตราจารย์หาญชัย” หญิงสาวขอโทษลูกขณะที่ลูบหัวเด็กๆ ไปด้วย “ลงไปอุ่นนมกันไว้ก่อนดีไหมคะ?”

ขณะที่นั่งลงตรงโต๊ะอาหาร รษิกาก็นึกอะไรบางอย่างออกได้ทันที ตอนนี้ความเห็นต่างๆ ก็เริ่มดีขึ้น ฉันไม่ต้องรบกวนให้เลอศิลป์มารับเด็กๆ ไปส่งที่โรงเรียนแล้วสินะ