หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 743

เลอศิลป์รู้ดีว่าเธอต้องการพูดอะไรไม่มากก็น้อย ดังนั้นเขาจึงขมวดคิ้วรอแม่ของเขาอย่างเงียบๆ

ศศิตาพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “แม่ยังคงพูดเหมือนเดิมนะ เลอศิลป์ อัญชสารอลูกมาหกปีแล้ว และทุกอย่างก็ยากลำบากสำหรับเธอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ลูกจะต้องไม่ทำให้เธอผิดหวังสิ!”

พวกเขาเคยคุยกันแบบนี้มาก่อนหลายครั้ง มันบ่อยมากจนทำให้เขาปวดหัวทุกครั้งที่ได้ยิน นอกจากนี้ยังทำให้เขาหมดแรงที่จะโต้เถียงกับเธออีกด้วย

เธอยังคงพูดต่อไปในขณะที่เขาฟังอย่างเงียบ ๆ

ภายในคฤหาสน์ ไอรดาจ้องมองผู้หญิงที่นั่งอยู่บนโซฟาและคว้าชายเสื้อของคติยาอย่างตะขิดตะขวงขณะแสดงสีหน้าระแวดระวัง

เมื่อสังเกตเห็นความเกลียดชังที่เด็กหญิงมีต่อเธอ อัญชสาก็รู้สึกไม่พอใจ แต่เธอก็ยังแสร้งทำเป็นเป็นคนดี “ดูสิ ฉันเอาของขวัญมาให้เธอด้วยนะ ไอวี่”

จากนั้นเธอก็ดึงตุ๊กตาออกมาจากกระเป๋าของเธอ "หนูชอบไหม?"

เด็กหญิงส่ายหัวโดยไม่ลังเล ฉันจะไม่ชอบอะไรก็ตามที่ผู้หญิงบ้าคนนี้เอามาให้ฉัน!

เมื่ออัญชสาเห็นเด็กหญิงส่ายหัว สีหน้าของเธอก็นิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะกลับสู่สภาวะปกติ “ไม่เป็นไรถ้าหนูไม่ชอบมัน ฉันจะพาหนูออกไปซื้อสิ่งที่หนูชอบคราวหน้านะ”

ไอรดาหลบไปข้างหลังคติยาโดยไม่พูดอะไร

“คุณหนูไอรดาเพิ่งกลับจากโรงเรียนค่ะ คุณอัญชสา เธอคงจะเหนื่อยแล้ว คุณควรรอที่นี่ในห้องนั่งเล่นขณะที่ฉันพาคุณไอรดากลับไปที่ห้องของเธอก่อน” คติยาเฝ้าดูไอรดาเติบโตมา เธอจึงเข้าใจอารมณ์ของเด็กน้อยเป็นอย่างดี

เธอมองออกว่าไอรดากลัว ดังนั้นเธอจึงยืนอยู่ตรงหน้าไอรดาทันทีเพื่อปกป้องเด็กหญิงตัวเล็กๆ ขณะที่เธอพูดกับอัญชสาอย่างสุภาพ