หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 751

ระหว่างขับรถไปที่ทำงาน เลอศิลป์ก็เหลือบมองลูกสาวผ่านกระจกมองหลังแล้วขมวดคิ้ว

“พ่อจะไปส่งลูกที่นั่นนะ” เลอศิลป์พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

ในตอนแรกเขาต้องการให้ครรชิตไปส่งเธอ แต่เมื่อพิจารณาจากสภาพปัจจุบันของไอรดาแล้ว เลอศิลป์คิดว่าคงเป็นเรื่องยากสำหรับครรชิตที่จะจัดการกับเธอในภายหลัง

เขาโทรหาครรชิตหลังจากนั้น

ไม่นานนักครรชิตก็รับสาย “คุณเลอศิลป์ คุณจะมาถึงเมื่อไรครับ?”

เลอศิลป์ขมวดคิ้วและพูดว่า “เลื่อนการประชุมในตอนเช้าไปหน่อย”

ครรชิตนิ่งงัน

การประชุมในตอนเช้าถือเป็นเรื่องสำคัญ แต่เลอศิลป์กลับสั่งให้เลื่อนออกไป

“เลื่อนออกไปอีกหนึ่งชั่วโมงก็ดี” เลอศิลป์กล่าวเสริม “ฉันจะไปส่งไอวี่ก่อน”

ครรชิตรีบตกลงที่จะจัดเตรียมการ

เขาทำงานร่วมกับเลอศิลป์มาหลายปี และเขาก็คุ้นเคยกับการที่เจ้านายให้ความสำคัญกับไอรดาในทุกด้านของชีวิตอยู่แล้ว

หลังจากวางสาย เลอศิลป์ก็เลี้ยวรถและมุ่งหน้าไปยังบ้านของรษิกา

อัญชสานั่งแท็กซี่ตามหลังรถของเลอศิลป์อย่างใกล้ชิด ความโกรธที่แผดเผาในอกของเธอบรรเทาลงเล็กน้อยเมื่อเธอสังเกตเห็นว่าเลอศิลป์กำลังมุ่งหน้าไปยังที่ทำงานของเขา อย่างไรก็ตาม เมื่อสังเกตเห็นว่าเขากลับรถอย่างกะทันหัน อัญชสาก็ตัวแข็งทื่อ

แม้ว่าเธอจะไม่เคยไปที่บ้านของรษิกาเลย แต่อัญชสาก็รู้ทันทีว่าเลอศิลป์กำลังมุ่งหน้าไปยังบ้านของผู้หญิงคนนั้น

ใบหน้าของอัญชสาหม่นหมองลงขณะที่เธอรู้สึกตื่นตระหนก เธอสั่งคนขับด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ตามรถคันนั้นให้ทัน!”

คนขับพยักหน้าอย่างเร่งรีบและตามหลังเลอศิลป์ไปตามที่เธอบอก

ตามที่คาดไว้ รถของเขาค่อยๆ มาจอดหน้าบ้านของรษิกา

เลอศิลป์พาไอรดาลงมาจากรถแล้วไปกดกริ่งประตู