หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 757

รษิกามีเรื่องจะพูดมากกว่านี้ แต่เลอศิลป์ขัดจังหวะเธออย่างเย็นชาก่อนที่เธอจะทันได้พูดต่อ “นั่นไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ ดังนั้นอย่ากังวลไปเลย ผมรู้ว่าจะต้องทำยังไง”

เมื่อรู้สึกถึงความรำคาญในน้ำเสียงของชายคนนั้น รษิกาก็ตกตะลึงอีกครั้ง “บางทีคุณอาจเข้าใจฉันผิด ฉันแค่กังวลเรื่องอาการของไอวี่เท่านั้น ความสัมพันธ์ของคุณกับคนอื่นไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย”

หญิงสาวคิดว่าเลอศิลป์อารมณ์เสียเพราะเขาไม่ชอบให้เธอเข้าไปยุ่งเรื่องอัญชสากับเขา

ด้วยความคิดนั้นในใจ รษิกาก็อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยตัวเอง

ความโกรธที่เลอศิลป์สะสมมาระหว่างทางนั้นในที่สุดก็ปะทุขึ้นหลังจากที่เขาฟังรษิกาพยายามตีตัวออกห่างจากเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า “แน่นอนว่าเรื่องของผมมันไม่เกี่ยวข้องกับคุณ เพราะยังไงคุณคงสนใจแต่เรื่องที่เกี่ยวข้องกับคุณเจตนินเท่านั้น!”

“มันหมายความว่ายังไง?” รษิการู้สึกงุนงงเมื่อจู่ๆ เลอศิลป์ก็ยกเรื่องเธอเข้ามาแทนที่เรื่องของอัญชสา

เธอไม่เคยคาดหวังว่าเลอศิลป์จะยังยึดติดกับเรื่องนี้อยู่เพราะเธอคิดว่าชายหนุ่มจะเข้าใจ

“คุณมีความสุขมากที่ได้ทำงานให้กับสถาบันวิจัยของตระกูลดำรงกุลใช่ไหม? ผมรู้ว่าคุณอยากเป็นส่วนหนึ่งของโครงการมากแค่ไหน คุณจะพยายามอย่างหนักขนาดนั้นเหรอถ้าทักษะทางการแพทย์ของพวกเขาเป็นเหตุผลเดียวที่คุณอยากร่วมมือกับพวกเขา?” เลอศิลป์เยาะเย้ย ดวงตาของเขาดูแหลมคมราวกับจะมองทะลุผ่านทุกสิ่งได้

รษิกาขมวดคิ้วแน่นขึ้น เพราะเธอไม่รู้ว่าคำพูดของชายคนนั้นหมายถึงอะไร “นอกจากทักษะทางการแพทย์ของพวกเขาแล้ว พวกเขามีอะไรบ้างที่คุ้มค่ากับความพยายามของฉันคะ?”

ตระกูลดำรงกุลอยู่อย่างสันโดษ และตัดขาดจากโลกภายนอกมานานหลายปี พวกเขามีชื่อเสียงในด้านทักษะทางการแพทย์เท่านั้น