หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 808

อย่างไรก็ตาม เลอศิลป์กลับขมวดคิ้วแน่นเมื่อฟังคำพูดของเพื่อนสนิทเขา

เมื่อต้องเผชิญกับการที่เลอศิลป์ไม่ตอบอะไร จักรภพก็เร่งเร้าอย่างกังวลว่า “โครงการของเรากำลังจะดำเนินไปอย่างรวดเร็ว และมโหสถกรุ๊ปก็เป็นผลงานที่สำคัญอย่างยิ่ง หากเราไม่สามารถเข้าครอบครองได้ เราจะไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากถอยและรอโอกาสต่อไป”

นั่นคือความพยายามของจักรภพในการตั้งคำถามกับเลอศิลป์ การยอมแพ้เป็นเรื่องหนึ่งสำหรับคชาเรศกรุ๊ป แต่ฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปนั้นไม่เคยถอยหนีจากสิ่งใดๆ มาก่อน

เมื่อพิจารณาจากสถานะของพวกเขาในเมืองหัสดินแล้ว ฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปนั้นมีหนทางของพวกเขาเสมอไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร บริษัทจำนวนมากต่างกรูกันให้ร่วมมือกับพวกเขา

ด้วยความไร้ยางอายที่เกิดขึ้นโดยไม่คาดคิด มโหสถกรุ๊ปไม่เพียงแต่กล้าที่จะต่อรองกับฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ปเท่านั้น แต่พวกเขายังยกเลิกสัญญาในนาทีสุดท้ายอีกด้วย

หากเป็นบริษัทอื่น เลอศิลป์คงสอนบทเรียนอันเจ็บปวดให้พวกเขาไปแล้ว

อย่างไรก็ตาม เลอศิลป์ก็ไม่ได้โต้ตอบในตอนนี้ ดูเหมือนเขาจะเตรียมยอมรับความสูญเสียโดยไม่มีการตอบโต้ใดๆ

จักรภพหงุดหงิดกับความคิดนั้น “เลอศิลป์ นายคิดอะไรอยู่? ทำไมนายไม่จัดการอะไรกับมโหสถกรุ๊ปเลย? มีอะไรรบกวนใจนายอยู่เหรอ? ฉันได้ยินมาว่า…”

ก่อนที่จักรภพจะพูดจบ เลอศิลป์ก็ขัดขึ้น “ในเมื่อได้รับเลือกให้เป็นทายาทตระกูลดำรงกุล เจตนินจึงไม่ใช่คนโง่อย่างแน่นอน ถ้าแม้แต่นายยังมองออกว่ามโหสถกรุ๊ปเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด ทำไมเขาจะมายอมแพ้เพราะเห็นแก่ผลกำไรระยะสั้นล่ะ?”

จักรภพคิดว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้องในคำพูดของเลอศิลป์

เขาหมายถึงอะไรที่บอกว่า “แม้แต่ฉันยังมองออก”? เขาคิดว่าฉันด้อยกว่าเจตนินเหรอ?

ถ้าเจตนินไม่ใช่คนโง่จริงๆ เขาคงเลือกจะทำงานกับคชาเรศกรุ๊ปมากกว่า