หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 809

หลังจากพยักหน้าให้เลอศิลป์อย่างไม่ใส่ใจแล้ว จักรภพก็มองเพื่อนของเขาด้วยท่าทีครุ่นคิด

“ฉันได้ยินมาว่าคุณหมอรษิกาไม่เพียงแต่มีส่วนร่วมในความร่วมมือระหว่างดำรงกุลกรุ๊ปและมโหสถกรุ๊ปเท่านั้น แต่ยังได้รับบทบาทเป็นที่ปรึกษาทางเทคนิคอีกด้วย ฉันสงสัยจริงๆ ว่าเธอคิดยังไงเกี่ยวกับเรื่องนี้?”

นั่นเป็นครั้งแรกที่เลอศิลป์ได้ยินเรื่องนี้

หัวใจของเขาบีบแน่น และสีหน้าเคร่งเครียดของเขาก็ตึงเครียดมากขึ้นไปอีก "ฉันไม่รู้"

เขาคิดว่ารษิกาจะระมัดระวังมากขึ้นหลังจากที่เขาเปิดเผยให้เธอฟังเมื่อวันก่อนว่าเจตนินแย่งชิงมโหสถกรุ๊ปไปจากเขาได้อย่างไร

แต่เขาแทบไม่คิดเลยว่ามโหสถกรุ๊ปจะติดต่อรษิกาให้มาเป็นที่ปรึกษาทางเทคนิคโดยตรง

เมื่อใจเขานึกถึงความเป็นไปได้ที่เธอจะตอบตกลง เลอศิลป์ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธเคือง

จักรภพรู้สึกประหลาดใจกับสีหน้าของเลอศิลป์ที่เปลี่ยนไปอย่างมาก “เลอศิลป์ นายตามจีบคุณหมอรษิกาสำเร็จแล้วไม่ใช่เหรอ?”

เมื่อเลอศิลป์เหลือบมองเขาโดยไม่ปฏิเสธอะไร จักรภพก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกละอายใจ

ด้วยความที่เขามีคุณสมบัติเหมาะสม เขาจึงเลือกผู้หญิงคนใดก็ได้ที่เขาต้องการ ไม่เพียงแต่เขายืนกรานที่จะชายตาแลแค่รษิกาเท่านั้น แต่เขายังล้มเหลวในการตามจีบเธอแม้จะใช้ความพยายามทั้งหมดไปแล้วก็ตาม

จักรภพกระแอมในลำคอเพื่อระงับความประหลาดใจในตัวเขา และพูดออกไปด้วยรอยยิ้มว่า “นายเป็นคนผิดเมื่อหกปีก่อน มันสมเหตุสมผลแล้วที่คุณหมอรษิกาจะไม่พอใจนายในเรื่องนี้”

แค่เอ่ยถึงอดีตก็ทำให้เลอศิลป์หน้าบึ้ง

สองครั้งที่รษิกาเมานั้นก็แสดงให้เขาเห็นได้แล้วว่าเขาทำร้ายเธอมากเพียงใดเมื่อหกปีก่อน

เขาไม่รู้สึกว่าตัวเองมีสิทธิ์ปริปากบ่นอะไรเกี่ยวกับความไม่พอใจที่เธอมีต่อเขาและระยะห่างระหว่างพวกเขาอีกต่อไป

นายจะแก้ไขความผิดของตัวเองยังไง? แล้วฉันจะรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกนายสองคน?