หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 814

รษิกายังคงไม่รู้ถึงสิ่งที่อัญชสาวางแผนอยู่

ในทางกลับกัน ไอรดาปรารถนาอย่างยิ่งให้รษิการับรักที่พ่อของเธอมีให้

ไอรดาจะเทียวไล้เทียวขื่อคติยาอยู่เป็นเวลาหลายวันเพื่อให้สอนวิธีอบเค้กเมื่อเธอกลับจากโรงเรียน

เป็นปกติที่คติยาอยากรู้ว่าทำไมเด็กหญิงถึงสนใจเรื่องนี้ อย่างไรก็ตาม เด็กหญิงตัวน้อยก็ไม่ยอมอธิบาย และเธอจะตอบด้วยรอยยิ้มเขินๆ แทนในแต่ละครั้ง

ใจของคติยาละลายเมื่อเธอเห็นสีหน้าของไอรดา เธอจึงตัดสินใจทำตามคำขอของเด็กน้อยคนนั้น

เธอคิดว่าไอรดาอยากเรียนอบขนมเพื่อความสนุกสนานเท่านั้น

ท้ายที่สุดแล้วไอรดาก็ตัวเล็กมากจนไม่สามารถเอื้อมมือไปถึงเคาน์เตอร์ได้ เธอจำเป็นต้องใช้เก้าอี้ ซึ่งทำให้กิจกรรมนี้ค่อนข้างไม่สะดวก

แต่เธอก็ต้องประหลาดใจที่ไอรดาได้เรียนรู้วิธีอบขนมให้พอเหมาะได้ในเวลาเพียงไม่กี่วัน

ในตอนเช้า เมื่อใกล้ถึงวันหยุดสุดสัปดาห์ ไอรดาก็รอเลอศิลป์อยู่ที่ประตูห้องนอนของเขา

"พ่อ!"

เลอศิลป์เพิ่งเปิดประตูเมื่อเขาได้ยินเสียงน่ารักๆ ของไอรดา

เมื่อเขามองไอรดา เขาก็เห็นความตื่นเต้นแผ่อยู่ทั่วใบหน้าของเธอ

"อะไรเหรอ? ลูก" เลอศิลป์ถาม

เด็กหญิงตัวน้อยดึงแขนเสื้อของเขาแล้วพูดว่า “ไปหาคุณรษิกากันเถอะ! หนูยังไม่ได้ขอบคุณเธอเลย!”

เมื่อพูดถึงรษิกา เลอศิลป์ก็ขมวดคิ้ว

ตั้งแต่เขาคุยกับจักรภพเรื่องเธอ เขาก็ยังไม่ได้ไปหารษิกาเลย

เขายังไม่ได้คิดถึงท่าทีโรแมนติกใดๆ เลยด้วยซ้ำ

เมื่อรู้ว่าไอรดาต้องการพบรษิกา เลอศิลป์จึงตกที่นั่งลำบาก

ไอรดายังคงดึงแขนเสื้อของเขาต่อไปด้วยความคาดหวัง โดยส่งสัญญาณว่าเธอต้องการให้พ่อตามเธอลงไปชั้นล่าง