หลังจากเนื้อเค้กอบเสร็จแล้ว เด็กๆ ก็รีบปาดครีมลงไปบนเค้กนั้น
เด็กแต่ละคนต่างก็มีความคิดเป็นของตัวเอง รษิกาจึงแบ่งเค้กออกเป็นสามส่วนและปล่อยให้พวกเขาตกแต่งหน้าเค้กกันตามที่ตนต้องการ
เด็กๆ คิดว่างานนี้เป็นเรื่องสำคัญ เพราะพวกเขาระมัดระวังในการปาดครีมกันเป็นอย่างมาก
รษิกาจะเหลือบมองพวกเขาเป็นครั้งคราว มันใกล้เวลาที่จะต้องไปพบเจตนินแล้้ว แต่เด็กๆ ก็ยังแต่งหน้าเค้กไม่เสร็จ
ทว่าเธอไม่กล้าเร่งเร้าเด็กๆ เมื่อนึกถึงช่วงเวลาที่ไม่น่าพอใจเมื่อครู่นี้
“เสร็จแล้วค่ะ!” ไอรดาพูดออกมาก่อน
เด็กชายสองคนทำเสร็จหลังจากนั้น ขณะที่พวกเขาแอบมองรษิกาเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าพวกเขาอยากได้คำชื่นชมจากเธอ
รษิกาลดความรู้สึกเร่งรีบลงไปและส่งยิ้มให้พวกเขา จากนั้นเธอก็เดินไปที่โต๊ะและมองผลงานชิ้นเอกของเด็กๆ
เค้กของเด็กชายทั้งสองดูเละเทะ แต่ของไอรดาไม่เป็นเช่นนั้น แต่เด็กชายก็ยังคงภาคภูมิใจกับฝีมือของพวกเขามาก
รษิกาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องชื่นชมเด็กๆ แม้จะขัดกับสิ่งที่เธอคิดก็ตาม “ทำได้แล้ว สวยมากๆ เลยนะจ๊ะ ลูกๆ”
เด็กๆ ฉีกยิ้มให้แม่ของพวกเขา
รษิกาเหลือบมองเลอศิลป์ที่นิ่งเงียบอยู่ ก่อนจะหันกลับไปหาเด็กๆ “แม่จะตัดเค้กแล้วนะ โอเคไหมจ๊ะ?”
เด็กๆ พยักหน้ากันอย่างแรง
รษิกาตัดเค้กออกมาเป็นหกชิ้น จากนั้นก็ส่งให้เด็กๆ และเก็บไว้ให้ตัวเองชิ้นหนึ่ง หลังจากนั้นเธอก็หันไปมองชายหนุ่มข้างๆ เธอซึ่งดูไม่มีทีท่าว่าจะอยากเข้ามาร่วมทานเค้กกับพวกเขาเลย
“คุณเลอศิลป์” รษิกาเรียกชื่อเขาพลางขมวดคิ้ว “เค้กทำเสร็จแล้วนะ มาลองชิมดูสิคะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...