จุลพัฒน์ชื่นชมรษิกาต่อไปสักพัก และบทสนทนาก็กลับมาเป็นเรื่องธุรกิจอีกครั้งขณะที่เธอเดินนำจุลพัฒน์กับเจตนินเข้าไปเยี่ยมชมสถานที่
การเยี่ยมชมสถาบันวิจับเสร็จสิ้นในช่วงเกือบเที่ยง และพวกเขาก็เดินทางไปที่ร้านอาหารซึ่งเธอจองไว้เรียบร้อยแล้ว
เจตนินเดินเข้าไปหารษิกาอย่างเงียบๆ หลังจากที่พวกเขาออกจากสถาบันวิจัยและถามด้วยความเป็นกังวลว่า “คุณบอกว่าคุณต้องจัดการเรื่องครอบครัว ถ้าคุณไม่รังเกียจผมขอถามได้ไหมว่ามันคือเรื่องอะไรเหรอครับ? คุณหมอรษิกาที่ผมรู้จักจะไม่มีวันมาสายแน่ๆ”
เธอยิ้มเล็กน้อยก่อนที่จะพูดว่า “ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พอดีอชิกับเบนนี่งอแงกันนิดหน่อย”
เจตนินไม่ได้สงสัยอะไรกับคำตอบของเธอและยิ้มอย่างเห็นอกเห็นใจพลางพยักหน้า “มันก็เป็นปัญหาที่เกิดขึ้นได้เสมอเมื่อคุณมีลูกอยู่ที่บ้านนะครับ”
จุลพัฒน์หันไปหาพวกเขาทั้งสองคน “พูดเรื่องอะไรกันเหรอ? คนแก่แล้วหูก็ไม่ค่อยได้ยินเลย”
พวกเขารีบฉาบรอยยิ้มไว้บนหน้าและรีบเดินไปข้างๆ จุลพัฒน์
คมสันไม่คุ้นเคยกับเจตนินและรู้สึกว่าตัวเองต้อยต่ำมากเมื่อเทียบกับพวกเขา คมสันจึงเดินตามหลังไป
อารมณ์บางอย่างที่อธิบายไม่ถูกจับเข้าขั้วหัวใจของคมสันขณะที่เขาสังเกตเห็นการสนทนากันอย่างเป็นธรรมชาติระหว่างรษิกากับเจตนินและคำชื่นชมที่จุลพัฒน์มีให้เธอ
เขาเป็นได้แค่คนที่ชื่นชมรษิกา และได้แต่มองรษิกาอยู่เงียบๆ ในที่ไกลๆ
เขารู้ว่าเธอมีแต่ชายหนุ่มเข้ามาให้ความสนใจมากมายในชีวิต ตั้งแต่รณภพไปจนถึงเลอศิลป์ และตอนนี้ก็มีเจตนินเข้ามาอีกคน
เมื่อเทียบกับพวกเขาแล้ว ฉันไม่มีค่าอะไรเลย ดูจากที่คุณจุลพัฒน์ปฏิบัติต่อรษิกาแล้ว เขาคงจะยินยอมโดยไม่ลังเลเลยหากว่าเจตนินจะคบกับเธอ!
ฉันยอมรับว่าฉันอิจฉา ฉันอยากจะเป็นหนึ่งในผู้ชายที่ไม่ธรรมดาซึ่งรายล้อมรษิกาอยู่ อย่างน้อยก็อยากจะยืนอยู่เคียงข้างเธอ หรือไม่ก็ทำให้เธอได้หันมามองฉันบ้าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...