ระหว่างนั้น ที่บ้านของรษิกา อชิกับเบนนี่หยิบของเล่นออกมาพร้อมๆ กัน พวกเขาวางของว่างไว้บนโต๊ะ และนั่งลงตรงข้ามไอรดา
ดวงตาของไอรดาหลุบลงต่ำ แก้มเธอป่องออกมา และความเศร้าเสียใจก็แผ่ไปทั่วใบหน้าเธอ
อชิกับเบนนี่มองหน้ากันอย่างหมดหนทาง แต่พวกเขาสัญญากับรษิกาไว้แล้วว่าจะปลอบใจไอรดา
พวกเขาได้แต่พยายามคิดหาทางอย่างหนัก
อชิส่งทิชชู่ให้เธอในนาทีต่อมา เขาพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ ว่า “อย่าร้องไห้ไปเลย ไอวี่ ถ้าเธอชอบแม่จริงๆ ก็พยายามช่วยคุณเลอศิลป์จีบแม่ให้มากกว่านี้ได้นะ!”
เธอเหลือบมองเขาพลางเบ้ปากและเริ่มเบนความสนใจไปกับเรื่องนี้
เขาซับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มของเธอและขมวดคิ้วอย่างกังวล “เราอยากให้แม่กับคุณเลอศิลป์ใกล้ชิดกันมากขึ้น แต่ดูเหมือนเขาจะอารมณ์เสียกับแม่อีกแล้ว”
เบนนี่พูดแทรก “ก็ตอนนี้แม่ผิดนี่นา แต่เราจะเป็นครอบครัวเดียวกันไม่ได้หรอกถ้าคุณเลอศิลป์ยังโกรธต่อไปแบบนี้”
เด็กหญิงทำหน้ามุ่ย มันกลืนกินความเศร้าเมื่อครู่ไปแล้ว
เป็นความผิดฉันทั้งหมดเลย พ่อกับคุณรษิกาจะไม่ต้องทะเลาะกันถ้าฉันไม่โวยวายแบบนี้
ไอรดาก้มหน้าลงด้วยความรู้สึกผิดเมื่อคิดได้เช่นนั้น “มันเป็นความผิดฉันเอง”
อชิกับเบนนี่เพียงแค่ต้องการจะเบนความสนใจเธอเท่านั้น แต่พวกเขากลับลงเอยด้วยการทำให้เธอรู้สึกแย่ ดังนั้นพวกเขาจึงพยายามเปลี่ยนไปโทษพวกผู้ใหญ่แทน “มันไม่ใช่ความผิดเธอหรอก มันเป็นเพราะแม่กับคุณเลอศิลป์ต่างหาก!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...
คนที่อัพเดท ถ้าเปนเจ้าของเว็บก็แล้วไปค่ะ แต่ถ้าเปนพนักงานกินเงินเดือน ต้องพิจารณาการทำงานตัวเอง คุณทำงานได้แย่มาก อัพขาดๆหายๆในแต่ละบท ขาดเยอะมาก หัดตรวจทานเสียหน่อยค่ะ...
ขาด1748 ค่ะ...
ขาด1748...