หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 832

ศศิตากระแทกโทรศัพท์ของเธอต่อหน้าลูกชายของเธอพลางมีสีหน้าเคร่งเครียด หน้าจอโทรศัพท์มีรูปของรษิกากับเจตนินท่ามกลางการสนทนาที่ดูเหมือนจะเป็นการสนทนาที่มีความสุข

“ลองดูเอาเองสิ!”

เลอศิลป์จ้องมองโทรศัพท์ โดยเริ่มคิดว่าภาพถ่ายเหล่านี้ถ่ายมาจากความโกลาหลที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้

อย่างไรก็ตาม เมื่อดูอย่างใกล้ชิด เขาก็พบว่าผู้หญิงคนนั้นสวมชุดเดียวกับที่เธอใส่ออกจากบ้านเมื่อเช้านี้

ไม่เพียงเท่านั้น ในภาพยังมีจุลพัฒน์ที่อยู่ไม่ไกลจากทั้งสองคนมากนัก

ดวงตาของเลอศิลป์ฉายแววประชดประชัน ขณะที่เขานึกถึงข้อแก้ตัวที่รษิกาบอกไว้ตอนเธอออกไปเมื่อเช้านี้

เธอบอกว่าเธอต้องไปไม่ว่ายังไงก็ตาม เพราะคุณจุลพัฒน์จะไปที่นั่นด้วย

แต่ในภาพทั้งหมดเหล่านี้ เธอคุยแค่กับเจตนินเท่านั้น และดูเหมือนจะปฏิบัติต่อคุณจุลพัฒน์ราวกับว่าเขาไม่ได้อยู่ที่นั่นด้วยเลย!

เมื่อสัมผัสได้ว่าบรรยากาศรอบๆ ลูกชายของเธอเริ่มแย่ลง ศศิตาจึงดูหมิ่นรษิกาต่อไป

“แม่จำได้ว่ามีคนพูดว่ารษิกาเป็นส่วนหนึ่งในโครงการของตระกูลดำรงกุลได้ก็เพราะหลอกล่อเจตนิน แม่ไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะทำอะไรที่น่าตกใจได้ขนาดนี้ เพราะเธอก็เคยเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเรามาก่อน แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องจริง!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เลอศิลป์ก็หันไปสบตากับแม่ของเขาด้วยแววตาอันหม่นหมอง

ผู้หญิงคนนั้นเยาะเย้ย “ดูสิว่าผู้หญิงคนนี้กำลังทำอะไรอยู่ เธอมีลูกอยู่ในกำมือพร้อมทั้งสนิทสนมกับเจตนินไปพร้อมๆ กัน! เป็นเรื่องปกติที่ลูกจะตกหลุมพรางของเธอเพราะลูกขาดประสบการณ์ แต่ตอนนี้เมื่อลูกเห็นรูปพวกนี้แล้ว แม่เชื่อว่าถึงเวลาที่ลูกจะต้องตื่นขึ้นมาจากความเพ้อฝันและอยู่ให้ห่างจากเธอสักที!”

เลอศิลป์ยังคงเงียบอยู่ครู่หนึ่ง