หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 836

รษิกาสัมผัสได้ว่าไอรดากำลังจ้องมองเธอ แต่เธอไม่โต้ตอบอะไร

เมื่อครู่นี้ ครรชิตพูดเพียงว่าเลอศิลป์กำลังยุ่งอยู่กับงาน

เนื่องจากเลอศิลป์เป็นผู้บริหารใหญ่ของฟ้าศิริสวัสดิ์กรุ๊ป จึงเป็นเรื่องปกติที่เขาจะยุ่งกับงานมาก

อย่างไรก็ตาม รษิการู้สึกว่าครรชิตกำลังสื่อถึงเธอจริงๆ เขากำลังบอกเป็นนัยว่าเธอละเลยลูกๆ ของเธอเนื่องจากเธอยุ่งกับงานมากเกินไป

คำพูดของเลอศิลป์เมื่อเช้ากลับมาดังก้องในหูของเธออีกครั้ง

งานมันสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ?

รษิกาเอาแต่ถามคำถามเดียวกันนั้นกับตัวเอง เธอทำงานหนักเพราะเธอรักงานของตน และยังต้องการมอบชีวิตที่ดีขึ้นให้กับลูกๆ ของเธอด้วย

แต่ความตั้งใจที่ดีของเธอดูเหมือนจะส่งผลย้อนกลับมาที่ตัวเธอเอง

"คุณรษิกา...” ไอรดาสังเกตเห็นความเงียบของรษิกา และเริ่มดึงชายเสื้อของอีกฝ่าย “หนูไม่อยากกลับไป”

รษิกากลับมามีสติอีกครั้งและก้มลงมาสบตากับเด็กหญิงตัวน้อย

เมื่อเธอได้พบกับสายตาอันไร้เดียงสาของไอรดา ใจของเธอก็อ่อนลง อย่างไรก็ตาม เธอต้องเกลี้ยกล่อมเด็กหญิงคนนั้น “เป็นเด็กดีนะไอวี่ มันดึกมากแล้ว คุณครรชิตก็มารับหนูถึงนี่ หนูควรกลับไปกับเขาดีกว่า”

ไอรดาตอบด้วยสีหน้าน่าสงสาร “แต่เราตกลงกันว่าจะกลับไปถ้าพ่อมา แต่ถ้าเขาไม่กลับมา หนูก็จะได้อยู่กับคุณนี่คะ”

รษิการู้สึกประหลาดใจกับคำตอบของเธอ

แท้จริงแล้วไอรดาเป็นลูกสาวของเลอศิลป์

แม้ว่าเธอจะไม่ยอมพูดมาระยะหนึ่งแล้วเนื่องจากอาการออทิสติก แต่ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อคารมคมคายของเธอหลังจากที่อาการของเธอดีขึ้นแล้ว

“พ่อส่งคุณครรชิตมารับหนูแล้วนะ” รษิกาผู้ขบขันย่อตัวลงนั่งมองไอรดา