หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 840

ไอรดามีกิจวัตรประจำวันที่แน่นอนอยู่เสมอ

ขณะอยู่ที่บ้านของรษิกา เธอเริ่มง่วงตอนประมาณสามทุ่ม และเพิ่งตื่นตัวขึ้นเล็กน้อยระหว่างทางกลับบ้าน

ตอนนี้เธอนั่งอยู่บนโซฟามานานแล้ว แม้ว่าเธออยากจะรอให้เลอศิลป์กลับมาอย่างใจจดใจจ่อ แต่เธอก็ไม่สามารถต่อสู้กับความง่วงที่เข้าครอบงำเธอได้ และดวงตาของเธอก็ปิดลงไปอย่างช้าๆ

คติยารู้กิจวัตรของไอรดาดี เมื่อเห็นศีรษะของไอรดาก้มต่ำลงเรื่อยๆ เธอก็รีบไปอยู่ข้างๆ หญิงสาว เตรียมจะคว้าเธอไว้ได้ทุกเมื่อ

เช่นเดียวกับที่คติยาคาดไว้ ไอรดาหลับไปอย่างรวดเร็วภายในไม่กี่นาที และร่างของเธอก็เอียงไปข้างหนึ่ง

โชคดีที่คติยาเตรียมตัวมาอย่างดี เธอคว้าไอรดาไว้ในอ้อมแขนของเธอ จากนั้นก็ค่อยอุ้มขึ้นไปชั้นบนอย่างระมัดระวัง

ในที่สุดเมื่อเธอออกจากห้องของไอรดาและตรวจดูเวลา เธอก็พบว่าดึกมากแล้ว

ตอนนี้คุณหนูไอรดาดื้อรั้นมาก ดูเหมือนเธอจะมีเรื่องสำคัญที่ต้องคุยกับคุณเลอศิลป์จริงๆ

คติยาหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาและกำลังจะโทรหาเลอศิลป์ แต่ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงดังจากชั้นล่าง

เธอเอียงคอมองดูก็เห็นเลอศิลป์เดินเข้ามาในบ้าน เขาแผ่รัศมีอันเย็นชาออกมา ดูจากหน้าตาแล้ว คืนนี้เขาคงจะงานล้นมือมากจนเขายังคงขมวดคิ้วแม้จะกลับถึงบ้านแล้วก็ตาม

"คุณเลอศิลป์” เธอร้องเรียกออกมาอย่างลังเล แล้วรีบลงบันไดไปทักทายเขา ขณะที่เธอรับเสื้อคลุมมาจากเขา เธอก็พูดว่า “คุณหนูไอรดารอคุณทั้งคืนแล้วก็เผลอหลับไปค่ะ”

เลอศิลป์ขมวดคิ้วแน่นขึ้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น

ครรชิตรีบกลับไปที่บริษัททันทีหลังจากส่งไอรดากลับบ้าน และเขาบอกว่าไอรดาให้อภัยรษิกาแล้ว เธอยังลังเลที่จะออกจากบ้านของรษิกาด้วย อย่างไรก็ตาม ฉันไม่มีทางให้อภัยรษิกาได้เลย ส่วนสิ่งที่ไอรดาอยากบอกฉัน ฉันเดาได้ไม่มากก็น้อยว่าเธออยากจะพูดอะไร ฉันไม่อยากได้ยินเธอเข้าข้างรษิกาอีก อย่างน้อยก็ในตอนนี้ ท้ายที่สุดแล้ว ความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดมากขึ้นระหว่างรษิกากับเจตนินนั้นแย่พอที่จะกระตุ้นให้เกิดความเข้าใจผิด ไม่ว่าจะเป็นเพื่อประโยชน์ของเด็กๆ หรือเพื่อเหตุผลของฉันเอง ฉันก็อยากจะสอนบทเรียนเล็กๆ น้อยๆ ให้กับรษิกา

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นคุณไอรดาแบบนั้น ฉันสงสัยว่าเธออยากจะบอกอะไรกับคุณเลอศิลป์...