หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 889

คติยาปลอบเธออย่างรวดเร็วโดยพูดว่า “ไม่เป็นไรค่ะ พักผ่อนเยอะๆ นะคุณหนูไอรดา ฉันจะประคบดวงตาให้คุณหนูเอง”

ไอรดาพยักหน้าอย่างเสียใจและพิงหน้าอกของเลอศิลป์

แววตาของเลอศิลป์ดูหม่นหมองเมื่อเขาเหลือบมองไอรดา

หลังจากนั้นไม่นาน ไอรดาก็มีสติในที่สุด เมื่อเธอตั้งสติได้แล้ว เธอก็นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนจะผล็อยหลับไป

“พ่อคะ คุณรษิกาอยู่ที่ไหน?” ไอรดาดึงเสื้อของเลอศิลป์ ก่อนที่ฉันจะหลับไป คุณจิรายุบอกฉันว่าอีกไม่นานคุณรษิกาจะกลับมาหาฉัน

เลอศิลป์ไม่คิดว่าไอรดาจะพูดถึงรษิกาในทันที สายตาของเขาเปลี่ยนไปในทันที และเขาไม่รู้ว่าจะตอบคำถามของไอรดาอย่างไร ถ้าไอวี่รู้ว่ารษิกาไม่อยู่ที่นี่เพราะฉันไม่ยอมให้เธอมา เธอจะต้องกระวนกระวายใจแน่ แต่ฉันก็โกหกไอวี่ไม่ได้

“คุณรษิกายังไม่มาที่นี่เหรอ?” ไอรดามองคติยาอย่างไร้เดียงสา

เมื่อนึกถึงการที่รษิกามาเยี่ยมสองครั้งก่อนหน้านี้ คติยาก็เหลือบมองเลอศิลป์โดยไม่รู้ตัว

ในขณะนั้น เลอศิลป์ก็ยังคงไร้ความรู้สึก

เมื่อเห็นอย่างนั้น คติยาก็ลังเลอยู่พักหนึ่งก่อนจะส่ายหัว “ฉันคิดว่าคุณรษิกายังคงยุ่งอยู่ รออีกหน่อยได้ไหมคะ? คุณไอรดา”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไอรดาก็หลุบตาลงด้วยความผิดหวัง ฉันคิดว่าจะได้เจอคุณรษิกาทันทีที่ฉันตื่น

"พ่อ" ไอรดาดึงเสื้อของเลอศิลป์อีกครั้ง

เลอศิลป์ก้มหน้าลงสบตากับไอรดา

ไอรดาถามด้วยสีหน้าไร้เดียงสาว่า “พ่อคะ โทรหาคุณรษิกาได้ไหม? พ่อช่วยบอกให้เธอมาเร็วกว่านี้ได้ไหมคะ?”

สายตาของเลอศิลป์หมองลงทันทีที่เขาได้ยินคำพูดเหล่านั้น หลังจากนั้นก็พึมพำออกมา